`De overgang van de middelbare school naar de universiteit is groot', aldus Van Gils in het debat. `Als je studenten niet op dag een vertelt wat er hier van ze verwacht wordt, krijg je een ongewenste situatie waarbij studenten in het tweede jaar nog steeds maar enkele EC's hebben gehaald.' De hoogleraar stelde daarom dat het UT-onderwijs naast de drie O's ook drie P's nodig heeft. `Docenten Pamperen niet, studenten Piepen niet en samen Presteren ze. We moeten niet alles makkelijk of leuk maken, want we eisen een zekere mate van academische vorming.'
Tot een echt debat kwam het niet in het Amphitheater; daar was de tijd simpelweg te krap voor. De vijf panelleden - naast Stephan van Gils waren dat CTW-hoogleraar JW Drukker, EWI-decaan Ton Mouthaan, SU-voorzitter Lukas de Sonnaville en UHD bij MB Fons Wijnhoven - poneerden elk een stelling, maar gelegenheid om over alle vijf te debatteren was er niet.
Ton Mouthaan stelde dat de UT zich moet positioneren als University College waarbij het sleutelwoord commitment is. `Ik wil af van het eeuwige gevink. Nu geldt dat als je 180 EC's bij elkaar hebt gevinkt, dan ben je geslaagd. We willen een academische gemeenschap creëren waarin studenten en docenten als groep aan een semester beginnen en het als groep afmaken. Niemand haakt af en er is geen herkansing mogelijk.'
Zijn visie stuitte op weerstand bij onder anderen JW Drukker die zich afvroeg hoe je in zo'n systeem de koffiezetter - de student die de hele dag koffie haalt, maar inhoudelijk niets bijdraagt - elimineert.
