 |
| Geert Braam: ‘Ik blijf zo lang de leden het goed vinden.’ Foto: Gijs van Ouwerkerk |
Eigenlijk vindt de bescheiden emeritus hoogleraar het niet nodig om in de belangstelling te staan. Braam prijst tijdens het interview in zijn woning in Borne liever de studentmuzikanten van het MSO. `Er is een enorme discipline voor nodig om in een orkest te spelen. Soms zit ik vol verbazing in een hoekje van het orkest te kijken hoe goed de studenten die moeilijke stukken spelen. In die jeugd zit een geweldige ijver, kracht en deskundigheid die ik als docent soms weleens gemist heb bij studenten.'
Begin jaren tachtig speelde Braam nauwelijks meer viool door de drukte die zijn baan op de UT met zich meebracht. Een paar van zijn studenten wisten de hoogleraar zo ver te krijgen om zijn instrument van zolder te halen. Niet veel later trad hij toe tot het MSO, dat toen nog een gemengd orkest was met studenten en medewerkers. Om mee te kunnen komen in het orkest is Braam weer vioolles gaan nemen - en dat heeft hij dertig jaar later nog steeds. Hij werd warm opgenomen in het MSO door de jonge studenten, vertelt Braam: `Ik dacht toen: dit laat ik nooit meer los.'
Thuis zitten en niets doen ligt niet in de aard van Geert Braam. Regelmatig publiceert hij nog artikelen in het Tijdschrift voor Geriatrie en Gerontologie en in de Twentsche Courant Tubantia. Onlangs kwam zijn boek `Zorgen over Ouderen' uit, waarin zijn artikelen zijn gebundeld. Braam slaat nog wekelijks een balletje op de campus bij T.C. Ludica en daarnaast speelt hij dus bij het MSO. Het leeftijdsverschil met sommige van zijn orkestgenoten is meer dan zestig jaar. Nieuwelingen in het orkest willen hem nog wel eens aanspreken met `professor', maar dat vindt Braam onzin: `Ik ben hun gelijke. Misschien zelfs wel de mindere, want zij spelen beter dan ik.'
Een aantal jaar geleden maakte Braam de overstap naar het Twents Kamerorkest, maar daar had hij het al snel gezien. Lachend: `Het klinkt vreemd, maar ik vond die mensen te oud.' Nu hij tachtig is geworden vraagt de professor zich vaker af of hij toch niet moet stoppen bij het MSO. ` Ik weet niet hoe lang ik nog blijf, in ieder geval zo lang de leden het goed vinden. Ik heb een aantal mensen gevraagd mij te waarschuwen als ik minder goed ga spelen. Op tijd afscheid nemen is een kunst.'
MSO kamerconcert, woensdag 10 maart van 20.00 tot 22.00 uur, Amphitheater,Vrijhof. Het boek ‘Zorgen over Ouderen’ van professor Geert Braam is te bestellen via [email protected] of http://www.prof-geert-braam.nl
