Alumni
Tring, tring!
`Met Kees Janssen'
`Hee Keessie! Je spreekt met Johan. Je oude huisgenoot van de Calslaan.'
`Johan, kerel! Da's lang geleden. Hoe gaat-ie?'
`Goed, heel goed. Net weer een miljoenendeal gesloten. Maar waar ik je voor bel: er is weer een alumnidag op de UT. Gaan we?'
`Ik weet het niet. De laatste keer kende ik bijna niemand.'
`Ah, gezellig joh. Saampjes weer eens een biertje pakken!'
`De campus is op dit moment één grote bouwput, hoor.'
`Oh?'
`En je mag de auto nog maar heel beperkt parkeren.'
`Nou ja zeg.'
`En in de Bastille, dat prachtige pand, knalt het flikkerende neonlicht je tegemoet'.
`Tsss…'
`Maar wat echt erg is: toegepaste onderwijskunde heet nu: Educational Design, Management & Media.'
`Hoe verzinnen ze het!'
`En studenten zijn tegenwoordig strak in vier jaar afgestudeerd.'
`Meen je dat?'
`De Studentenraad Drienerlo bestaat niet eens meer.'
`Verschrikkelijk.'
`De Boerderij noemen ze nu Faculty Club.'
`Ach nee toch?'
`Lid worden van de Faculty Club heet fellowship en daar moet je voor dokken.'
`Wat sneu allemaal.'
`Zelfs good-old Fransie van Vught heeft zijn biezen gepakt.'
`Ongelooflijk. Hou maar op. Het is me duidelijk: we hebben daar niets meer te zoeken.'
`Maar Anja komt wel.'
`Anja van de Witbreuksweg? Anja met die grote…?'
`Yep.'
`Waar spreken we af op zaterdag 18 november?'
Fiets
Onze chef heeft een goed oog voor mazzeltjes. Je weet wel, van die kleine meevallertjes die het leven zo verrekte aangenaam kunnen maken. Hij ziet ze en grijpt ze bij de kladden.
Sinds een paar weken verschijnt hij iedere ochtend glunderend op z'n werk. Jarenlang was `zo, was je er ook weer?' zijn vaste dagopening, maar die opmerking is verruild voor een handenwrijvend `hij staat er nog!'. Denk de grijns er zelf maar bij.
`Hij' is in dit geval een gloednieuwe opoefiets, met glimmende spaken, werkende (!) verlichting, een heus slot, gitzwarte snelbinders en een fietspomp. Een juweeltje.
Het geval staat op de tweede verdieping van de Vrijhof, meteen naast de lift, tegenover de trap. Niet alleen, maar in het gezelschap van een even hagelnieuwe wasmachine, wasdroger, televisie en radio. Je waant je deelnemer aan Prijzenslag.
Maar goed, onze baas wil dus die fiets. Nu houdt hij van mazzeltjes, maar een dief is hij niet. Om te weten te komen aan wie dat prachtige stalen ros toebehoort, boorde hij zijn meest geheime bronnen aan en legde hij op de gekste plaatsen zijn oren te luister.
En met succes. Naar verluidt gaat het om een niet-opgehaalde prijs van één of andere wedstrijd of loterij.
Volgens onze chef is de fiets daarom van niemand en iets dat van niemand is, kan je niet stelen, argumenteert hij Cruyffiaans. Dat wij ook wel een fiets willen, maakt hem niks uit. Hij werkt hier het langst en heeft daarom de oudste rechten.
Onder het motto `wij geen fiets, dan hij ook geen fiets' roepen we de rechtmatige eigenaar op zich zo spoedig mogelijk te melden. Opdat wij gewoon 's morgens weer begroet worden met: `zo, was je er weer?'.
