Ambitieus
Het kwam zo. Wij, als unit, beginnen iedere dag om precies acht uur met een groepsgesprek. Een soort appèl, maar dan met koffie en ambachtelijke koekjes uit de regio. Dan praten we een uur lang over van alles en nog wat. Sex gaat er in als koek, maar ook drank, geld, vrouwen en voetbal zijn favoriete items. We, of eigenlijk onze Leider, verzint iedere keer een actueel thema. Deze week stond het begrip ambitie zelf centraal. Met als subtitels: voorspel en nazorg. Als diepgewortelde Tukkers wisten we daar natuurlijk wel raad mee. We stelden eerst vast wat ambitie betekent (de beuk erin) en spraken vervolgens over de reeks van faciliteiten waarmee we onze doelen gaan halen. Na een uur reflectie kwamen we samen met onze Leider tot de volgende cursussen: `Sta sterk met flirten op het werk' (gewoon doen), `Kracht en belemmeringen van emoties op het werk'(echt waar), `Creatief met kurk', `Zijderups 1 en 2', `Hoe breek ik door het glazen plafond', `Een positieve grondhouding' en `Salsa voor semi-gevorderden'. Onze verwachtingen zijn hooggespannen.
Mannen
Het `mannenblad' Men's Health (een magazine dat promotubetjes nachtcrème bijsluit voor haar lezers verdient die kwalificatie eigenlijk niet) publiceerde deze week de in onze ogen schokkende resultaten van een enquête onder vijfhonderd Nederlandse mannen en vrouwen.
Schokkend, want wat blijkt: het verschil tussen mannen en vrouwen wordt met de dag kleiner. En dat komt niet omdat vrouwen hebben geleerd hoe ze op commando kunnen boeren en scheten, nee, mánnen eigenen zich steeds meer vrouwelijke eigenaardigheden toe.
Niet alleen geven ze gemiddeld per maand al meer geld uit aan kleding en verzorgingsproducten dan vrouwen, ook zijn ze zich gaan scheren op plaatsen waar de zon nooit schijnt. De term `vrouwelijke onzekerheid', om nog een voorbeeld te noemen, kan bovendien in de prullenbak, want `mannelijke onzekerheid' dekt volgens de onderzoekers de lading veel beter. In menig huishouden wordt de zin `Schat, vind je me te dik?' ook niet langer met doodsangst omzeild door stoere kerels met borsthaar die weten dat elk antwoord fout is, maar door lieve, schattige meisjes met een man die z'n buikje er maar niet afgetraind krijgt.
Voor de UT biedt deze verschuiving natuurlijk uitkomst. Afgelopen week ontvouwde bestuursvoorzitter Anne Flierman voor het Female Faculty Network de collegeplannen die moeten leiden tot meer vrouwen in hogere functies. Decanen moeten van alles, er komen trainingsprogramma's, zwangerschapsverlof wordt voor de volle honderd procent uit de algemene middelen vergoed en bij elke benoeming boven schaal elf (mooi om in te zitten lijkt ons) dient een verslag te zijn opgenomen waaruit blijkt dat iemand echt zijn best gedaan heeft om een vrouw te benoemen.
Dat is nu allemaal niet meer nodig. Nog een paar jaar en we zijn allemaal vrouw. Lekker makkelijk, hoeft Anne Fliervrouw dat glazen plafond ook niet meer te slopen.
