In EM, het weekblad van de Erasmus Universiteit van Rotterdam, de intrigerende kop `Perverse zaken zijn uit den boze'. Geïnterviewd: Zoë Vialet, fotomodel, sociologiestudente, voormalig playmate én directeur van een eigen escortbureau. `Ik had ze zo bij elkaar; het is verbazend hoeveel meisjes escort doen.' Haar bedrijf heet Society Service en heeft tien dames in dienst, die overwegend jong, blank, hoger opgeleid en gezegend zijn met minimaal cup C. Ze `doen' het voor een gemiddeld tarief van vijfhonderd euro voor twee uur. Zelf zal ze niet zo snel als escortdame optreden. `Ik zou het niet goed kunnen. Seks is voor mij te belangrijk om het risico te lopen dat mijn werk invloed zou kunnen krijgen op het seksleven met mijn vriend. Bovendien lijkt het me ook best saai. Iedere keer weer hetzelfde verhaal tegen een klant afsteken. Nee, wat ik nu doe, is voor mij veel leuker.' Van de dames die bij Society Service werken, volgt bijna iedereen een hbo- of universitaire opleiding. Drie van hen studeren aan de Erasmus Universiteit. Oh ja, wie meer wil weten over Zoë's bureau moet maar even een blik werpen op www.societyservice.com.
Tamponautomaten als veiligheidsrisico. Het klinkt gek, maar mede om die reden houdt de dienst Facilitaire Zaken de plaatsing van tamponautomaten in de damestoiletten van de Universiteit Leiden tegen. De universitaire studentenraad had voor de plaatsing van de voorziening gepleit. Mare schrijft erover. De automaten vormen een veiligheidsrisico omdat ze met cash geld werken: Dergelijke automaten zijn in het verleden vaak opengebroken. Ook acht de dienst de automaten te duur: Ze kosten tweeduizend euro per stuk.