Prijzencircus
Er is weer een hoop gewonnen deze week. De meest uiteenlopende prijzen werden de redactieburelen binnengeslingerd. De top drie:
Een student industrieel ontwerpen won de Hema-ontwerpwestrijd in de categorie kindermeubelen. Haar sympathieke kinderstoeltje Speedy verandert in een raceauto wanneer je'm kantelt en is daarmee écht Hema. Wij hebben bij de jonge ontwerpster meteen een verzoek ingediend voor een bureaustoel die na kanteling verandert in een vliegtuig op weg naar zonnige bountystranden, heel ver weg van de UT.
Vervolgens hadden we een student technische bedrijfskunde die het eerste Student Event van het bedrijf Stork won. Hij wist de chief executive officer te kloppen in een zinderend zeilspektakel. Stork had voor een zeilrace gekozen omdat hun CEO in deze sport ooit wereldkampioen is geweest. Nu maar hopen dat andere bedrijven dit voorbeeld niet volgen. `Euh, wat kan onze CEO eigenlijk goed?'
`Kon-ie niet heel verdienstelijk korfballen?'
En tot slot was daar een derde prijs voor student bedrijfskunde Leonie Lammers. Deze beauty met brains deed als Miss Overijssel mee aan de nationale miss-verkiezing en alleen Flevoland en Zuid-Holland vaardigden mooiere dames af. Maar ja, dan nóem je ook twee provincies.
Kortom, een prijzencircus. En niet alleen deze week, het ganse jaar door schrijven we in onze kolommen over gelukkige prijswinnaars. Zou het nou niet leuk zijn als wij, trouwe volgers van het prijzenfestijn, dit jaar óók eens een keertje in de prijzen vallen. Volgende week worden tijdens het UT-Eindfeest de UT-Awards uitgereikt. En nee, hunk of chick van het jaar hoeven we echt niet te worden, zo zelfkritisch zijn we dan ook wel weer. Maar kan er geen klein categorietje worden toegevoegd: de leukste redactie van het jaar?
Ah toe?
Ross
Wie kent `m nog, good old (and dead) Bob Ross? Deze Amerikaanse krullenbol slaagde erin hele volksstammen aan het schilderen te krijgen, gewoon omdat dat met zijn nat-in-nat-techniek® geen fuck meer voorstelde. Iedereen kon het. Vincent, eat your heart out.
Die Bob Ross dus. Hij gaf schildercursussen op tv onder de noemer `The Joy of Painting' en schilderde met het grootste gemak het ene prachtige landschap na het andere. Zijn vocabulair was ongeëvenaard. Hij maakte bijvoorbeeld geen bomen, maar `happy little trees'. Echt lachen werd het pas als de blanke Afro-Amerikaan besloot tot een tweede boompje, want: `even a tree should have a friend'.
Echt de hele wereld is door die knakker aan het schilderen geslagen. Zelfs de Ravensburger-setjes `schilderen op nummer' werden aan de kant geflikkerd.
Wij hopen met een eigentijdse variant van `The Joy of Painting' hoge ogen te gooien.
Schilderen met bacteriën is relatief nieuw. Bio-art, noemt kunstenaar Adam Zaretsky het. Op een ovenschaal bracht hij genetisch gemanipuleerde bacteriën aan en door daar met een pipetje genen aan toe te voegen, ontstonden verschillende kleuren. Kleuren die pas zichtbaar werden toen de bacteriën zich vermenigvuldigd hadden.
Bacterieschilderen heeft alles in zich om een nieuwe rage te worden. Het is simpel, verrassend, goedkoop en iedereen kan het. Je hebt er slechts bacteriën voor nodig en, laten we eerlijk zijn, die zijn in studentenhuizen ruim voorhanden.
We zien de nieuwe tv-cursus al voor ons en twijfelen alleen nog over een naam: Creatief met E.coli, Actief met Anthrax of Schilderen met Salmonella? Eeuwig zonde dat Bob Ross de presentatie niet meer ter hand kan nemen.
