Delta, het weekblad van de TU Delft, liet afgelopen week vier secretaresses aan het woord. Zonder uitzondering zijn ze zeer kritisch. Eén van hen vertelt hoe ze keer op keer een shared service center verzocht om een factuur af te handelen, zonder dat dat tot resultaat leidde. Toen ze na twee maand het betreffende shared service center bezocht, ontdekte ze dat de betaling nog steeds niet was afgehandeld. `Ik ben kwaad geworden en toen kon het wel, met spoedbetaling.' Ze kan er nog steeds niet over uit. `Je doet je werk en vervolgens gebeurt er niks mee. Er wordt zelfs niet teruggekoppeld. Dat geeft je een machteloos gevoel.'
Een collega van haar vertelt over het verzoek dat ze van een docente kreeg die voor haar werk naar Zuid-Korea moest. Ondanks herhaalde verzoeken kreeg zij maar geen reisvergoeding overgemaakt.
De secretaresses missen de `snelle één-op-één-interactie' met ondersteuners. `Vroeger kon je even naar boven lopen als er een urgent probleem was.' Ook vinden ze dat het werk bureaucratischer is geworden. `De ondersteuners zijn ook niet meer zo geïnteresseerd. Je bent een nummer geworden. Alles gaat heel formeel. Er zijn zes verschillende e-mailadressen voor de afhandeling van zes verschillende formulieren. Dat soort zaken.'
De Organisatie Ondersteunende Diensten, die de nieuwe werkwijze vormgaf, heeft zich bovendien op het standpunt gesteld dat het wetenschappelijk personeel meer administratieve taken zelf zou moeten uitvoeren. Maar het wp heeft het daar te druk voor en het komt dus op het bordje van de secretaresse terecht. `De reorganisatie heeft alles overhoop gehaald, ook de dingen die goed liepen. Je kon op je klompen aanvoelen dat zoiets tot problemen zou leiden. Maar ik heb destijds tegen mezelf gezegd: wees niet zo behoudend, toon je bereid te veranderen.'
Een secretaresse die tot ergernis van sommige collega's tot het kamp der voorstanders van reorganisatie behoorde, noemt de huidige situatie `frustrerend'. `Mijn secretariaat was een goed geoliede machine. Nu hapert er iedere week wel iets.'
Volgens collegelid Paul Rullman voltrekt `een reorganisatie van deze omvang' zich nu eenmaal niet `zonder kleerscheuren'. Maar hij beschouwt de problemen als overgangsproblemen. `En er is een heleboel geld vrijgekomen voor onderwijs en onderzoek. Dat geeft energie om te blijven verbeteren. Ik hoop dat iedereen daarvoor de tolerantie kan opbrengen, tot we helemaal tevreden kunnen zijn.' De grote reorganisatie in Delft kostte 400-450 fte's, in Twente dreigen 80-100 fulltime banen verloren te gaan.
Procesmanager Kas de Vries was niet bereikbaar voor een commentaar op de situatie in Delft.
