Het luxeleventje van de `U Penn'-student
Voor mijn vertrek naar Philadelphia sprak de coördinator internationalisering mij serieus toe: `Een verblijf van een heel jaar is volkomen anders dan een stage van drie of vier maanden. Je zult actief stappen moeten ondernemen voor een plezierig sociaal leven!'
Met deze wijze woorden in mijn achterhoofd besloot ik in University City te gaan wonen - op dit terrein bevindt zich zowel de campus van de University of Pennsylvania als die van de Drexel University - en dat bleek zondermeer de juiste beslissing te zijn. Het uitgaansleven van Enschede valt in het niets bij de sfeer die hier hangt. Geen wonder, want een wijk met 40.000 studenten staat natuurlijk garant voor een fantastisch uitgaansleven in tal van kroegen, clubs en bioscopen. Met de open houding van de Amerikanen, `Welcome to America!', weet ik me kostelijk te vermaken. Zelfs als ik in mijn eentje uit zou gaan, zou ik een geweldige avond hebben.
Ik woon hier nu vier maanden, en vanaf de eerste dag sta ik perplex over het luxe leven van de `U Penn'-student. De University of Pennsylvania is met een collegegeld van 40.000 dollar en een omzet van 4,5 miljard per jaar een echte Ivy League University, waar alleen de beste studenten mogen studeren. De poenerigheid straalt gewoonweg van de studenten af. Ik parkeer mijn auto vaak tussen luxe jeeps en sportauto's, met op de achterruit het kolossale universiteitslogo. Veel van mijn vrienden studeren aan de U Penn en ze hebben stuk voor stuk een uitgebreide garderobe met `U Penn'-shirts, -truien en -sportjasjes. Na het afstuderen tast iedereen diep in de buidel voor het lidmaatschap van de alumnivereniging. Zonder deze netwerkbelasting is zo'n dure opleiding blijkbaar nog niets waard.
Maar, alleen luxe is het niet. Een studie aan de U Penn vergt vijftig tot zestig uur studie in de week. Met veel bewondering kijk ik hoe de eerstejaars studenten in mijn omgeving zich aan deze hoge werkdruk weten aan te passen. Wanneer ik dan `s avonds in de kroeg vraag wat hun toekomstdroom is, krijg ik de meest prachtige ambities te horen. Voor de grootste ambitie, doorbreken op de beurzen in Manhattan, moet men inderdaad bij de U Penn zijn. Voor een MBA-diploma ga je namelijk niet naar Harvard of Yale, maar naar Wharton, de business school van de University of Pennsylvania. Het collegegeld, dat kan oplopen tot 140.000 dollar, vormt hierbij geen enkele belemmering, want in het financiële district van New York is dat immers binnen een mum van tijd terugverdiend.
Mijn bezoekjes aan New York, de stad van de dollartekens, geven mij overigens een fantastisch gevoel. Het overweldigende neonlicht op Broadway, het bruisende nachtleven en de enorme drukte op straat maken dit een prachtige wereldstad, om nog maar te zwijgen over de absurde rijkdom van de elite. De appartementencomplexen aan fifth avenue beschikken over een eigen portier terwijl de ene limousine na de andere daar door de straat rijdt. Een kleine maand geleden zat ik met mijn ouders koffie te drinken in de Trump Tower, een van de vele wolkenkrabbers van vastgoedmagnaat en multimiljardair Donald J. Trump, onder andere bekend van het televisieprogramma `The Apprentice'. Het toeval wilde dat op dat moment een limousine kwam voorrijden, Donald Trump himself uitstapte en vergezeld van een bodyguard de Trump Tower binnenliep. Terug in Philadelphia vertelde ik mijn huisgenoten over dit voorval. Vol enthousiasme gaven ze aan hoe zij tegen deze persoonlijkheid opkijken. `He is brilliant, a person with a mission'. En natuurlijk lieten ze me weten dat Trump zijn MBA behaalde aan, jawel, Wharton.
Dat het ten westen van University City één groot getto is, en het in Harlem, boven Manhattan, ook geen pretje is, daar zijn de `U Penn'-studenten niet in geïnteresseerd. Het is een kwestie van oogkleppen op, feesten in University City en hard studeren om later zoveel mogelijk dollars te vergaren. Welcome to America!
Joris voor businessschool Wharton
Beeld van New York
