Het is behaaglijk warm in café King Arthur, aan de Oude Gracht in Utrecht. Buiten vriest het een paar graden, rijp zit op de takken van de bomen. Norbert (26) bestelt een kop koffie en steekt direct van wal. Over dat hij eerst een jaar toegepaste onderwijskunde studeerde, zijn propedeuse haalde en vervolgens de overstap maakte naar TCW. `Want dat leek me interessanter, breder vooral.' Afstuderen deed hij in 2003 bij de Standaard Uitgeverij in Antwerpen, op een onderzoek naar de invloed van het persbeleid van de uitgeverij. `Daarna was het erg moeilijk om werk te vinden. Totdat een vriend mij vroeg of ik niet drie maanden voor de Nieuwe Revu wilde gaan schrijven. Daar was een soort van stageplaats beschikbaar. Het klikte erg goed met de chef redactie. Voor mij was het in die maanden vooral de kunst om het brutale toontje van het blad in de vingers te krijgen.' Zijn eerste klus herinnert hij zich nog goed: een artikel over vakantiebaantjes van beroemde personen. `Moest ik mensen als Wouter Bos en Birgit Schuurman aan de telefoon proberen te krijgen, best leuk. En het werd me al snel duidelijk dat je als journalist geacht wordt dingen zelf uit te zoeken, waaronder dus die telefoonnummers van beroemde personen. Maar daar hou ik wel van, een beetje zelfstandigheid.'
Op één artikel is hij best trots. Dat was toen er in Tilburg onrust uitbrak, nadat een paar Antillianen verdacht werden van een moord op een jongen. Norbert krijgt de opdracht om, in het gezelschap van een fotograaf, een reactie los te peuteren bij wat Antilliaanse hangjongeren. Dat lukt ze, maar de sfeer ter plaatse is grimmig. `De fotograaf voelde zich al helemaal niet op zijn gemak en vond op gegeven moment dat we weg moesten. Maar niet voordat we erin slaagden om hún kant van het verhaal te horen. De Volkskrant schreef erg positief over dat artikel. Daar kick je dan natuurlijk wel op.'
Na zijn Nieuwe Revu-periode rolde Norbert in een tijdelijke baan bij de VPRO, waar hij zich vooral bezighield met internetjournalistiek. Hij interviewde allerlei bands en monteerde deze gesprekken voor 3FM. `Best lastig om een gesprek van een half uur terug te monteren naar een paar minuten. Muziekjournalistiek werd intussen steeds meer mijn ding. Ik zat bij de VPRO helemaal op mijn plek.' Maar zijn tijdelijke contract liep af. Norbert besluit dan, na een hoop sollicitatiebrieven zowel op journalistiek als communicatiegebied, om voor zichzelf te beginnen. `Er liepen al flink wat freelancerklussen, waaronder voor het Mojo Magazine, CJP Magazine en nog steeds de Nieuwe Revu, die ik ook tijdens de VPRO-tijd ben blijven doen.'
Inmiddels is het echt zijn vak geworden, dat freelancen. Norbert: `Ik ben altijd bezig. Is het niet met schrijven, dan wel met ideevorming. Eigenlijk ben ik nooit echt vrij. Ik maak regelmatig werkweken van zestig uur. Toch hou ik daar van. Het is heerlijk om de creatieve schrijver uit te hangen, een beetje met woorden te spelen, lekkere brutale vragen te lanceren en je af en toe op te stellen als botte klootzak. Want anders red je het niet in dit wereldje.' Hij kan goed bestaan van zijn freelancerschap, heeft zijn eigen bureau voor journalistiek en communicatie opgericht. Af en toe doet hij ook communicatieopdrachten voor Telecomspecialist Orange, vertelt hij. Zijn administratieve werk besteedt Norbert uit. Lacht: ` Daar ben ik zelf niet zo goed in. En bovendien heb ik het te druk.'
Hij schrijft vooral over cultuur, geen muziekartiest is hem onbekend. Zo hield hij laatst een dubbelinterview met Xander de Buisonjé en de minder bekende Nederlandse artiest Spinvis. Twee heel verschillende personen. `Het leek mij wel leuk om die twee met elkaar te laten praten, kijken wat er uitkomt. De voorbereiding kostte wel drie hele dagen. Ik wist het interview te regelen bij Xander thuis. Een goede gastheer hoor.'
Norbert neemt alle gesprekken met de recorder op. Handig volgens hem omdat je goed moet citeren. `Nadeel is dat een interview van twee uur, me twintig uitgeschreven pagina's oplevert en dat weer moet proppen in een stuk van maximaal 2300 woorden.' Hoewel Norbert muziekjournalistiek echt als zijn specialisatie ziet, wil hij ook nu en dan over andere zaken schrijven. Momenteel werkt hij bijvoorbeeld aan een reportage over een voetballer van PSV.
Wat onderscheidt hem van andere journalisten? ` Ik heb er gevoel voor om iets uit mensen naar boven te halen wat niet standaard is. Verder heb ik een erg creatieve instelling en op de een of andere manier kom ik altijd weg met mijn gedurfde vragen.' Bijna verlegen voegt hij toe: `Ik was afgelopen jaar genomineerd voor de pop-persprijs. Die ging uiteindelijk naar een collega.' Misschien dat Norbert `m ooit nog eens wint, al heeft hij voor de toekomst weinig wensen op carrièrevlak. `Schrijven voor de grote bladen, zoals de Volkskrant, dat heeft natuurlijk wel wat. Maar eerst zal ik nog moeten groeien in dit vak.'
Norbert Pek: …lekker brutale vragen stellen… (Foto: UT-Nieuws)
