`Het gaat om de manier van denken'
Esther ter Braack (21)
Derdejaars studente technische geneeskunde
Loopt stage bij: Thoraxcentrum, Medisch Spectrum Twente
`Hartstikke gaaf', oordeelt Esther over haar korte stage bij het Thoraxcentrum. `Op school hoor je wel veel over de praktijk, maar om het zelf te zien is natuurlijk heel erg leuk.' Al is het wel wat kort, twee weken, meent ze. `Het heeft wel wat weg van een snuffelstage.'
Door te ruilen wist ze bij het Thoraxcentrum te komen. `Ik wilde dat graag, want een paar weken terug is mijn broertje hier geopereerd.' In tegenstelling tot wat Lonneke doet, heeft Esther juist veel contact met patiënten. `Ik zou dat ook niet willen missen.' Wat ze doet, verschilt van dag tot dag. `Ik wil zoveel mogelijk zien in die twee weken. Deze stage bestaat voornamelijk uit kijken hoe anderen werken, maar zo nu en dan help ik wel eens, bijvoorbeeld met het wassen van een patiënt. Je probeert in ieder geval een beetje te helpen waar dat kan.' Ze vertelt over een operatie die ze bijwoonde. `De rol die techniek speelt in zo'n kamer en het werkt ook nog allemaal.' Ze lacht. `En dan te bedenken dat ik zelf als de dood ben voor naalden!'
Veel van haar nieuwe -tijdelijke- collega's weten niet wat technische geneeskunde inhoudt. `Maar, als je praat met specialisten dan blijkt wel dat ze er toekomst in zien. Ziekenhuizen krijgen steeds meer met techniek te maken en je ziet ook steeds meer mensen die heel technisch bezig zijn. Eigenlijk zijn er al redelijk wat tg'ers aan het werk, maar dan vanuit de geneeskundehoek.'
Het maakt het vak niet overbodig, meent ze. `Nee, het klinkt misschien stom, maar het is een beetje de manier van denken, hoe je tegen problemen aankijkt. Als iets niet helemaal goed werkt, zie je vaak dat er niets aan gedaan wordt. Dat juist wél doen is ons vak.'
Esther stapte na een jaar biomedische techniek over naar tg. `Bmt was heel leuk, maar is vooral techniek. Juist de medische insteek van tg sprak me enorm aan.'
Een vastomlijnd idee van wat ze wil gaan doen, heeft ze nog niet. `Het is ook moeilijk om te kiezen, je kunt vaak op meerdere afdelingen iets betekenen. Het gaat er volgens mij om hoe je in een ziekenhuis staat, wat je attitude is. Als dat in je zit, kun je je overal in het ziekenhuis verder ontwikkelen.'
Ton de Witte, hartfunctielaborant, leerlingenbegeleider en p&o-functionaris:
`Voor mij is het ook nieuw, maar ik denk zeker dat technische geneeskunde een aanvulling is. Tussen technisch denken en de uitvoering zit een verschil en als je van elkaar weet wat de wensen zijn, dan kun je die beter op elkaar afstemmen.'
Hoe nuttig ook, opleidingen moeten wel aandacht blijven besteden aan de menselijke kant van de zorg, vindt De Witte. `Je kunt niet alleen op techniek varen. Je moet je kunnen inleven in de gevoelens van een patiënt. Daarom willen we hier zoveel mogelijk allround personeel hebben.'
Hij is tevreden over het kennisniveau van de tg-studente. `Verrek, dacht ik. Ze heeft toch al aardig wat kennis opgedaan. Dat viel me zeker niet tegen. Ik heb natuurlijk geen zicht op de lesstof en ik weet daarom niet in hoeverre anatomie en fysiologie de plaats krijgen die ze verdienen. Maar, ik weet van bijvoorbeeld de opleiding bewegingswetenschappen in Groningen dat dat vrij gedetailleerd is. Ik denk dat tg'ers heel goed in staat zijn de koppeling tussen techniek aan de ene kant en zorg aan de andere kant te onderhouden.'
Een enorme uitdaging
Lonneke Griep (20)
Derdejaars studente technische geneeskunde
Loopt stage bij: Medisch Spectrum Twente, afdeling klinische chemie
Geen patiënten, alleen een casus en onderzoek. Dat bevalt Lonneke wel aan de plek waar ze twee weken stage loopt: klinische chemie. `Het is een hele andere kant van het ziekenhuis; voor mij helemaal nieuw.'
`Ik heb de afgelopen anderhalve week ondermeer meegelopen op het lab', vertelt ze. `Je ziet zo welke weg een buisje bloed aflegt van bloedafname tot diagnose. Ik ben ook bij patiëntgesprekken aanwezig geweest en een dag met een klinisch chemicus meegelopen.' De lege uurtjes vult ze met het werken aan haar verslag. `Hier vlakbij zijn twee aio's bezig met onderzoek naar tissue engineering; ze proberen een bloedvat te kweken met een zo klein mogelijke diameter. Ik ben daar erg in geïnteresseerd, wil ook de master TE gaan doen, en ga daar dus wel eens kijken.' Maandag nog was ze bij een beenmergpunctie. `Moet je voorstellen: ze gaan dan met een soort schroevendraaier iemands bil in tot ze in het merg zitten. Vervolgens gaat die schroef er weer uit en de spuit erin om het beenmerg eruit te halen. Heel pijnlijk, lijkt me.'
Ze had niet het juiste vakkenpakket om geneeskunde te gaan doen en toen een decaan haar wees op de nieuwe opleiding aan de UT, wist ze genoeg. `Later wilde ik zelfs niet meer overstappen. Ik zie dit veel meer als een uitdaging, juist omdat ik van de eerste lichting ben. Ik vind het heel leuk dat ik m'n weg nog kan uitstippelen.'
Veel bekendheid geniet haar studie nog niet, merkte ze. `Sommigen hebben nog nooit gehoord van technische geneeskunde. Vooral oudere en wat conservatieve artsen komen er openlijk voor uit dat ze er niet zoveel in zien.'
Zelf is Lonneke overtuigd van het nut van de studie. `Het wordt vaak omschreven als een soort brugfunctie tussen aan de ene kant de klinicus en aan de andere kant de ingenieur. Er komt steeds meer techniek in de ziekenhuizen. Dat is teveel voor artsen om allemaal bij te houden. Het verschil met een TN'er? Ik kan ook interpreteren wat ik zie.'
Cees Doelman, klinisch chemicus en hoofd laboratorium van het MST:
`Wat technische geneeskunde kan betekenen in de klinische setting? Ik denk dat het een goede vooropleiding is. Het enige wat er naar mijn mening aan ontbreekt is de chemie.'
Die keuze is destijds niet gemaakt, zegt Doelman en dat is jammer. `Ik geef nog wel eens een enkele keer college op de UT en ik merk dat chemie wat lastiger is voor studenten. Techniek en beeldvorming hebben de overhand. Aangezien we hier biochemische afwijkingen bekijken, heb je veel kennis nodig van bio- en celchemie.' Doelman buigt zich naar Lonneke. `Ik denk dat je dat mist, of niet?'
Of technische geneeskunde een leemte opvult, vindt Doelman een moeilijke vraag om te beantwoorden. `Ik kan dat natuurlijk alleen betrekken op mijn eigen vakgebied.' Hij pauzeert even. `Kijk, als je nooit iets bedenkt, blijf je een holbewoner met een knuppeltje. Daarom vind ik dit een goed initiatief. Alleen, zoals ik al zei, het ontbreken van een flinke dosis chemie is wel een gemiste kans. Maar goed, de opleiding is nog relatief nieuw en dat soort dingen moet zich uitkristalliseren.'
Esther ter Braack (foto's Maurits Diephuis)
Lonneke Griep
