`Volle zaal geeft energie'
Elk half jaar studeert het Drienerloos Vocaal Ensemble een nieuw repertoire in. Het resultaat van deze repetities wordt doorgaans tijdens concerten in juni en december ten gehore gebracht.
En volgende week is het weer zover. Volgens voorzitter en bas Marnix Izeboud zit het repertoire er goed in. `Het is nu vooral zaak om de volgorde van het programma en de volgorde van opkomen er in te krijgen. Dat nemen we nog even goed door. Een rommelige opkomst heeft invloed op hoe het publiek de rest van het concert interpreteert. De manier van opkomen zet de toon.'
Het klassieke koor telt ongeveer dertig leden. Dat zijn voornamelijk studenten, maar ook medewerkers en alumni worden toegelaten. Izeboud: `De animo voor DVE is prima als het gaat om leden, maar het blijft moeilijk om publiek te trekken. Erg jammer. Het is namelijk leuker om voor veel mensen te zingen. De respons van een volle zaal geeft energie. Niet in de zin dat ze lachen en klappen, maar als je zo'n hele zaal aandachtig ziet luisteren dan voel je dat wel. Ik denk dat het voor veel mensen ook heel interessant en leuk kan zijn om eens naar een klassiek concert te gaan. Klassieke muziek doet je veel meer wanneer je het live hoort, er gaat veel verloren op een cd. Maar misschien spreken onze optredens niet aan, omdat wij weinig bekend werk zingen. Voor onszelf is dat juist leuk en spannend, en ook voor de dirigent blijft het op die manier boeiend.'
Ditmaal kozen ze voor een Amerikaans repertoire. `Eerst wilden we voor Chinees werk gaan', vertelt Marnix. `De teksten daarvan zijn fonetisch beschikbaar, dus de taal was het probleem niet. Uiteindelijk vonden we het hier en daar te simpel en te kitscherig en bovendien moeilijk te vinden. Toen zijn we aan Amerika gaan denken. Het land is niet echt bekend om z'n componisten, het kent niet de historie zoals Europa die heeft. Wel zijn de componisten beïnvloed door Europese muziek, dat geldt vooral voor het werk van Barber dat we zullen zingen. Een van de andere componisten, Copland, heeft echt een unieke klassieke stijl ontwikkeld. En Glass, de derde, is helemaal bijzonder. Hij schreef vrij minimalistische muziek waarin de melodie van een partij wordt ondersteund met herhalende patroontjes door de andere stemgroepen. Heel moeilijk om zo'n herhalend patroontje op dezelfde toon te blijven zingen, je voelt al snel de neiging om te gaan zakken. De stukken van Copland zijn ook niet eenvoudig. Die zitten vol met toonsoortwisselingen, het gaat echt alle kanten op. Moeilijk om dan de juiste inzet te onthouden.' Tussen de stukken door, verzorgt Utopiano, de pianovereniging van de UT, intermezzi met werk van Gershwin, Gottschalk, Barber en Joplin.
De muziek zit erin, nu de presentatie nog. Izeboud: `We gaan netjes gekleed, de dresscode is zwart-wit. Afhankelijk van het thema voegen we een kledingaccentje toe. Dit jaar misschien iets in de trant van de Amerikaanse vlag. Daar denken we nog even over na!'
Woensdag 7 december, 20.00-21.00 uur, Audiozaal, UT; zaterdag 10 december, 20.00-21.00 uur, Waterstaatkerk Hengelo. Toegang: vrije gift
De voorgenerale repetitie van de meiconcerten (foto: Marcel van Bergen)
