Over en Sluiten

| Redactie

`Vrijdagochtend om half acht was het al een teringzooi op de weg. Was pas om elf uur op het werk! Balen, jongen, balen. Nou, zegt m'n baas, heb je de berichten niet gehoord? Ik zou meteen maar weer naar huis gaan. Ik een bakkie gedaan en weer in de auto gaan zitten. Nou jongen, dat heb ik geweten. Ik was pas tegen zevenen weer thuis met een lege tank en een lege maag.'

Sterk

`Ooh, jij hebt thuis kunnen slapen, dat valt mee. Ik zat dus in de trein. Vrijdag overdag naar Amsterdam geweest, beetje shoppen, niks aan het handje. Totdat ik op centraal kwam. Massa's mensen op het perron. Ik heb wel in twaalf, nee, in wel dertien of misschien wel véértien verschillende treinen gezeten om in Arnhem te komen. Uiteindelijk in een sporthal beland met kaartende medereizigers. Dramatisch hè? We waren zelfs op het journaal!'

`Journaal? Wij hebben geen journaal gezien. Ik woon in Haaksbergen, zie je. Ik heb gewoon twee dagen niet kunnen e-mailen! En het was ook nog eens ijskoud. Om te ontdooien zijn we naar Ikea in Hengelo gegaan. Zaten m'n kinderen net warmpjes in de ballenbak, gingen ze sluiten. Er lag teveel sneeuw op het dak. Hoeveel pech kan een mens hebben?'

`Mazzelaars! Ik zat dus met mijn hoogzwangere vrouw vast in een file van vierenzeventig kilometer. Breken zo haar vliezen! Stressen jongen, stressen. Ik de file langs op zoek naar een dokter of vroedvrouw. Geen resultaat. Toen de Wegenwacht maar gebeld, we hebben per slot van rekening een totaalservice abonnement. Die monteur was net op tijd om met zijn waterpomptang de navelstreng door te knippen. Ik zweer het je!'

Muziek

`Ik had niet verwacht dat de muziek zo toepasselijk zou zijn', zei Henk Zijm tijdens de dies natalis afgelopen vrijdag, doelend op het nummer Le plat pays van Jacques Brel, in de Nederlandse versie bekend als `mijn vlakke land', waarin `natte westenwinden gieren van venijn'. Echt melig werd het aan het eind van het formele gedeelte. De menigte, ingesneeuwd op de UT en gokkend op een uitgebreide nazit met dito hapjes, kreeg bij het verscheiden van het cortège Ne me quitte pas van opnieuw Brel voorgeschoteld: verlaat me niet.

Dat kunnen wij ook. Een paar muzieksuggesties voor allerhande gebeurtenissen.

`Highway to hell' van AC/DC of `Met de neus omhoog' van Rowen Hèze bij begrafenissen;

`Losing my religion' van REM bij het dopen van je kind;

`Smack my bitch up' van The Prodigy, voor op je verlovingsfeestje (wanneer het daadwerkelijk tot een huwelijk komt is het romantische `Me and my bitch' van The Notorious Big een aanrader);

`It's your last birthday' van Living Death, bij het verjaardagsfeestje van je stokoude opa;

`Mom and dad created a monster' van de Heideroosjes, bij de geboorte van het niet zo knappe dochtertje van de buren;

`Wees zuinig op m'n meissie' van André Hazes, voor als je dame er vandoor gaat met je beste vriend;

`Mamma woar is mien pilsje' dan van Normaal, tijdens een van je sessies bij de Anonieme Alcoholisten (`Cocaine' van Eric Clapton, als je in de Betty Ford kliniek aan het afkicken bent, kan natuurlijk ook).

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.