Oud-Papier

ROKER. Elk halfuur komt er wel één aangewaaid: een roker. Gaat het balkondak van de Vrijhof op, hijst een sigaretje en staat te rillen van de kou. De kiem voor dit buiten roken is vijftien jaar geleden al gelegd. Het UT-Nieuws van 2 november 1989 kopte: vanaf 1 januari 1990 rookverbod op de UT. Toen ging het nog om bepaalde gedeelten in het gebouw: wachtruimten, recepties, hallen, gangen en trappen, liften, vergaderzalen, leslokalen, toiletten, kantines en recreatieruimten voor zover deze voor het publiek toegankelijk is. Tabaksproducten mochten ook niet meer worden verkocht. De maatregelen waren het gevolg van de nieuwe Tabakswet die zich richtte op een rookverbod in alle gemeenschappelijke ruimten. In werkkamers bleef het vrij te roken. Reacties op de voornemens waren binnen de UT verdeeld. Zo bleek een weker later in dit blad. Volgens het hoofd restauratieve voorzieningen geldt het verbod vast niet voor `zijn' Bastille. `Ik ben bovendien ook geen voorstander om zoiets dwingends van bovenaf op te leggen.' De gebouwbeheerder van het sportcentrum acht het niet uitgesloten dat er ergens in de kantine een hoekje komt voor mensen die het echt niet kunnen laten. Dan een geplande lunch in de Vrijhof voor 250 personen. `Waar moet ik al deze mensen laten als het hele gebouw tot verboden-te-roken-gebied wordt verklaart,' vraagt de gebouwbeheerder zich af. Vijftien jaar later is dit helemaal geen issue meer. Hup, naar buiten met die rokers. Weer of geen weer een lekker sigaretje gaat er altijd in. Ook buiten.