Geerten was ook voor studenten heel belangrijk

| Redactie

Geerten was voor studenten en hun initiatieven heel erg toegankelijk, maar erg stipt als het aankwam op de formele behandeling. Tijdens de vergaderingen ging het er dan ook erg stipt en reglementair aan toe, maar buiten de vergaderingen was er ruimte om over allerlei bijzondere initiatieven te praten. Zijn kennis van de formele en reglementaire kant zorgde er dan ook voor dat door zijn toedoen diverse initiatieven ook nog eens praktisch uitvoerbaar werden.

Buiten de vergaderingen ging het er heel anders aan toe. Op humoristische wijze werd de vergadering dan dunnetjes over gedaan. Dat gebeurde soms op een kwajongensachtige toon. Op sommige momenten kwam er een biertje bij, zakte Geerten wat onderuit en vertelde hij wat hij van de vergadering vond en wat hem was opgevallen.

Bij universiteitsraadsverkiezingen waar alleen studenten gekozen moesten worden, stonden we er als kandidaten vaak redelijk alleen voor. In de fractievergaderingen betuigden de medewerkers hun stem en werden de middelen vrijgemaakt. Waar voor de meesten daarmee de kous af was, bleef Geerten de initiatieven van de studenten met veel interesse volgen. Hij belde regelmatig hoe het ervoor stond, hoe we onze kansen zagen, en of hij nog wat kon doen. Geerten kon smakelijk lachen om de campagnestunts die we soms uithaalden, maar stond ook altijd klaar met advies. We konden als studenten rustig bij hem langs komen op kantoor om zaken te bespreken of om gewoon even te kletsen over wat ons als studenten bezighield.

Wat opviel was zijn blijkbaar grenzeloze energie. Hij zette zich voor alles in, was altijd geheel op de hoogte en werkte op een positieve manier mee aan een betere universiteit voor studenten en medewerkers. Cynisme was hem vrijwel vreemd. In een pessimistisch gestemd 3TU-overleg in Utrecht was het Geerten die het voortouw nam. Waar andere raden slechts opmerkten wat er allemaal fout was aan de plannen van de colleges van bestuur, wist hij een opbouwend verhaal te maken dat we als gezamenlijke univeriteitsraden konden aanbieden. Dat was diplomatiek een knap staaltje. Pas in de trein kwam alle ergernis eruit. Hoe konden die mensen nou zo passief wezen? Geerten kon het zich niet voorstellen dat raadsleden zich die houding konden permiteren.

Geerten was voor studenten heel belangrijk. Hij was open, had altijd geduld om je iets uit te leggen en gaf je de ruimte om met eigen initiatieven te komen. Daarnaast kon je vreselijk met hem lachen en over van alles met hem praten, universiteitsraadszaken of niet.

De student-leden in de U-raad

Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.