Alle vier zijn ze het erover eens: het European Parliament for Students is leerzaam, professioneel, geeft een indruk van de werkelijke gang van zaken. En is bovenal gezellig. `Ik heb echt inzicht gekregen in het proces,' vertelt bestuurskundestudent Janine Rebel, `en geleerd hoe je resoluties schrijft, lobbyt en standpunten verwoordt naar beleidsvoorstellen.' Deze zogeheten resoluties worden op de slotdag tijdens de Plenaire Vergadering behandeld. In de Raadszaal wemelt het van de stropdassen en mantelpakjes. `We hebben inderdaad een dresscode op de uitnodiging gezet,' vertelt Cleome van den Berg, media officer van het Student Forum for European Affairs. `We proberen het Europees Parlement zo goed mogelijk neer te zetten en daar horen uiteraard pakken en rokjes bij,' lacht ze.
De dagen voor de Grande Finale op vrijdag hadden de deelnemers anderhalve dag de tijd voor het schrijven van resoluties. Peanuts vergeleken bij het echte parlementswerk. De vijf commissies realiseerden er vijf. De tijdsdruk viel Annemiek van der Velde (eveneens bestuurskunde) zwaar. Uitkomend voor Nederland in de commissie binnenlandse zaken, mensenrechten, gemeenschappelijk veiligheids- en defensiebeleid vertelt ze dat zij en haar collega-parlementariërs nog lang niet uitgedebatteerd waren. `Maar uiteindelijk moet de resolutie toch op papier en wordt het spijkers met koppen slaan. Heel basic. Eens of oneens; stemmen tellen en beslissen.'
Woensdag, de eerste dag, verzamelen de parlementariërs in spe zich om negen uur in Sociëteit de Witte, hartje Den Haag. Dat was voor de UT-studenten vroeg uit de veren. Rebel: `Vijf uur mijn bed uit en met de eerste trein naar Den Haag.' Veel tijd om te keuvelen hadden ze niet. Na registratie vertrokken de commissies naar hun vergaderlocaties. Aan de slag. In anderhalve dag schrijven deelnemers een resolutie over een vooraf vastgesteld onderwerp. `Het is zo moeilijk iets te bereiken,' verzucht studente wijsbegeerte en chemische technologie Liesbeth Bouwhuis haast gefrustreerd. `Als ik dit zo bekijk verbaast het me dat de Europese Unie nog bestaat en functioneert. Zoveel landen en zoveel verschillende standpunten. Haast onbegonnen werk.' In haar commissie industrie, externe handel, onderzoek en energie (ITRE) is consensus lastig te bereiken, zo blijkt. `Op het gebied van kernenergie wordt het verschil tussen West en Oost Europa goed zichtbaar. Veel voormalige Oostbloklanden zijn vóór kernenergie om zo hun onafhankelijkheid te behouden. Het Westen daarentegen is overwegend anti.'
En als de commissie het uiteindelijk geschäft heeft tot een resolutie te komen, is het zaak anderen op subtiele wijze te bespelen en paaien. Lobbyen dus. `Gisteren hadden we een spoedcursus van een oud-lobbyist,' vertelt Rebel. `Echt interessant te horen wat je wel en niet moet doen. Geen wijn, want dat is een cadeautje; geen grote diners met noordelijke landen. Dat vinden zij poeha. Belangrijk is originaliteit en een perfect timing.' Na de introductie konden deelnemers zelf aan de slag. `Ik merkte gewoon dat het werkt,' lacht Rebel. `Ik verzamelde de verplichte dertien handtekeningen om een amendement in te dienen en creëerde daarmee draagvlak voor mijn standpunt.' Van der Velde lobbyde tot drie uur `s nachts en is niet helemaal tevreden. `Onze resolutie rammelt hier en daar. We konden intern moeilijk tot consensus komen. Met strategisch lobbyen hebben we geprobeerd voorstanders te winnen.'
Na een korte nacht volgt de Plenaire Vergadering. Het hoogtepunt van de simulatie. `Het is pompen of verzuipen,' zegt Stijn Klaassen, die technische natuurkunde studeert. `Een resolutie waaraan je bijna twee dagen hebt gewerkt, kan in een kwartiertje verworpen worden. Anderzijds steek je de credits op als de resolutie wordt aangenomen.'
Het presidium - bestaande uit drie voorzitters die om beurten de vergadering leiden - zit vooraan, in het midden van de zaal. Aan de linkerkant de commissie; rechts het spreekgestoelte. Landenvertegenwoordigers zitten bij elkaar en overleggen voortdurend. De zaal is beweeglijk en rumoerig. De lobby gaat voort. Pagers lopen van de ene tafel naar de andere om briefjes te overhandigen. Onderonsje tussen twee landen: Als jullie tegenstemmen, steunen wij jullie resolutie. De voorzitter: `Geachte deelnemers. Gelieve de briefjes alleen te gebruiken voor de vergadering en niet om een afspraakje voor vanavond te maken.' De zaal gniffelt.
Een commissielid van ITRE kruipt achter de microfoon. Knoopt zijn jasje dicht en begint: `Geachte voorzitter en waarde parlementariërs.' Waarna een wollig betoog volgt. `Niets voor mij,' zegt Rebel. `Ik ben te direct. Maar het politiek correcte praten past wel bij het cultuurtje.' De spreker houdt een slotpleidooi. Daarna volgt de stemming. `U weet hoe het werkt,' zegt de voorzitter, `even beraden en over een minuutje ben ik bij u terug voor de telling.' De resolutie kernenergie wordt aangenomen. De spreker kan het niet laten. Pakt nog snel de microfoon en laat de zaal weten dat ITRE de gaafste commissie is. De vergadering wordt geschorst voor een break.
Hoe blikken de vier UT'ers terug op drie dagen Europese politiek? `Het geleuter over de kleinste details valt me tegen,' zegt Klaasen. `Wij, jongeren, doen exact hetzelfde als in Brussel. Daardoor wordt de essentie gemist.' Rebel ziet een vervolg `absoluut' zitten. Volgens haar blijft de kern overeind. Ze moet weliswaar wennen aan het opgeklopte taalgebruik, maar voelt zich aardig thuis in het wereldje. `Uiteindelijk realiseer je wel een resolutie die op zoveel mensen invloed heeft. Dat is super.' Bouwhuis moest behoorlijk omschakelen. `Heel anders dan de technische wereld. Je moet echt idealen hebben en je daaraan vasthouden anders is het troosteloos.' Met politiek wil ze nu nog niets doen. `Eerst de technologische wereld in.' Game over voor Van der Velde? `Ja, wat een gladde wereld. Niets voor mij.' Ook stoorde ze zich aan het gebrek aan tijd. `Onze resolutie zat daardoor vol met slechte formuleringen. Erg jammer.'
Het spel is bijna gespeeld. Deelnemers keren terug de raadszaal in voor de vijfde resolutie. `De laatste punten binnenslepen,' zegt Stijn handenwrijvend.
Europese politiek in de Raadszaal van het Provinciehuis in Den Haag.
De lobby gaat tijdens de Plenaire gewoon door. Janine Rebel wordt benaderd voor haar stem.
De tea break wordt door Liesbeth Bouwhuis functioneel gebruikt als verlengde van de Vergadering.
