E-mailen
`Mogge! Alles goed? Hier een rustig dagje. De baas zit weer es met z'n reet op de hei, dus wij nemen het er ook flink van. De boog kan niet altijd gespannen staan nietwaar? Bijgesloten de foto's waar je om vroeg. Aju.'
`Sorry, maar wil je me niet meer e-mailen? Daar word ik dik van. Als je me wilt spreken, kom dan even langs.'
`Waar?'
`In de kamer naast je.'
Drie stappen later.
`O, dus hier zit je? Leuke kamer man! Maar wat was dat voor raar verhaal, je wordt dik van e-mailen?'
`Ja! Dat mailde Guus, die hier tegenover me zit. Heb jij het niet gehoord dan? Door simpelweg te stoppen met mailen kun je behoorlijk afvallen!'
`Het is niet waar!'
Ja, het is wel waar! Van e-mailen worden we dik, schrijven Britse artsen deze week in The Observer. Miljoenen uren aan lichaamsbeweging gaan verloren als gevolg van de digitale communicatie. Vroeger kuierden werknemers naar hun collega's toe als ze wat te melden of te roddelen hadden, tegenwoordig mailen ze alleen nog maar. Zelfs naar collega's die pal naast hen zitten!
Aanstaande vrijdag, morgen dus, is het daarom e-mailvrije vrijdag. Bazen moeten op die dag het e-mailverkeer verbieden en zorgen dat hun medewerkers weer door het kantoor gaan lopen. Dat doen ze natuurlijk nooit, die bazen. E-mailen is werktechnisch gezien enorm tijdbesparend. En tijd is geld. Eigenlijk de schuld van de baas dus, dat we zo dik worden. Hij is per slot van rekening degene die ons met een emailadres opzadelt!
In Amerika zouden ze daar meteen een zaak van maken.
See you in court!
Gladjes
Dat er een mannenoverschot op de UT is mag bekend zijn maar voor de échte kerels moet je natuurlijk nog altijd in het leger zijn. Verheugd namen we dan ook kennis van het feit dat civiele studenten sinds kort welkom zijn om een minor te volgen aan de Koninklijke Militaire Academie in Breda. College lopen tussen de groene gasten. Maar, wat blijkt: vrouwen willen geen groen, ze willen glad.
Net als in wetenschap en techniek volgen ook in de mode de ontwikkelingen elkaar in rap tempo op. Want, als we de Nijmeegse hoogleraar visuele cultuur Anneke Smelik moeten geloven, is lichaamsbeharing bij mannen namelijk uit, heel erg uit. Sterker nog, het wordt langzaam maar zeker taboe, die mooie mat op je borst. Niet langer zijn het de échte kerels als Clint Eastwood en James Bond wier haar- en kledingdracht navolging krijgt, veeleer zijn het de frisse, prepuberaal gladde jongens als Jude Law die de toon zetten. Volgens de hoogleraar nemen we met ons ontharingsideaal een voorschot op de evolutie. Al millennialang verliezen we onze vacht zegt ze, het moet nu alleen sneller. Naar verluidt houden de triatleten van Aloha nu al rekening met een vertienvoudiging van het aantal aanmeldingen voor hun jaarlijkse benenscheeravond. Ze vrezen dat het daar niet bij blijft. Rapper Extince had gelijk: het is kaal of kammen.
Twee vragen voor mensen die deze ontwikkeling toejuichen: wat zou je denken als jouw kerel op zaterdagavond met jouw ladyshave zijn bikinilijn aan het bijwerken is? Of klaagt dat het harsen van zijn armen, borst, rug en benen zoveel pijn doet? I rest my case.
