Deskundig
Wij waren overblijfkinderen. Elke dag na de ochtendlessen, als de andere kinderen gierend naar huis renden om gezellig bij te kletsen met hun ouders, om ontspannen te lunchen, met hun messen ongegeneerd diep door de pindakaaspot en stortregens hagelslag over hun boterham, dan sleepten wij ons met ons plastic broodbakje naar het lokaal van de zesde klas waar we zwijgend in een bankje, in de gaten gehouden door een meester die ook liever bij zijn vrouw aan tafel zat, met lange tanden onze kleffe boterhammetjes naar binnen werkten die natuurlijk weer niet naar wens waren belegd. De eerste paar keer heb ik gehuild. Maar toen ik eenmaal door had dat niemand mij troostte, heb ik dat afgeleerd.
De criticasters van Van Aartsen hebben gelijk. Kinderopvang is specialistenwerk. Dat kun je niet toevertrouwen aan onderwijzers. En al helemaal niet aan werklozen, uitkeringsgerechtigden of vrijwilligers. Het is dan ook een grof schandaal dat we al deze ongekwalificeerde voortplanters wel voor hun eigen koters laten zorgen. De tragische dood van Savanna heeft weer eens getoond waar dat op uit draait. Nee, er is maar één oplossing. Alle kinderen moeten zo snel mogelijk naar de kostschool. Gerund door deskundig personeel.
En dan denk ik niet aan die lieve juffies die nu de crèches bemannen. Die kunnen dat werk niet aan. Zodra een kind ziek is, bellen ze de ouders om het op te komen halen. Terwijl goede kinderzorg er natuurlijk juist dan moet zijn wanneer het kind dat het hardst nodig heeft. Maar zulke deskundigheid wordt niet op scholen gekweekt. Nee, in zulke specialisten voorziet alleen moeder natuur. De evolutie heeft ons hiertoe verrijkt met oma's.
Mijn voorstel is dan ook om alle bejaardencentra uit te breiden met een kostschool. Oude vrouwen kunnen zo tot ver na hun 65e een waardevolle bijdrage leveren aan de samenleving. Als tegenprestatie kunnen de kinderen na schooltijd door het doen van boodschappen en andere kleine klusjes het leven van hun opa's en oma's vergemakkelijken. Wie jong leert zorgzaam te zijn, groeit niet uit tot zo'n hedendaags verwend eigenwijs secreet. We besparen zo tegelijk op kinderopvang, ouderenzorg en jeugdcriminaliteit, terwijl wij ouders ons weer de hele dag kunnen wijden aan de enige ons opgedragen zorgtaak: De zorg voor brood op de plank.
