Skippy
Ons Twentse Solarteam in Australië doet het niet zo goed. Om eerlijk te zijn: de UT'ers liggen héél ver achter in de race. Ze gaan waarschijnlijk pas morgen finishen. Het Delftse team deed dat gisteren al.
Voor wie het nog niet wist: meer dan een jaar lang was een clubje UT-studenten bezig met de voorbereidingen op de World Solar Challenge, een race voor op zonne-energie rijdende auto's. Afgelopen zondag ging die officieel van start.
De pech begon al vroeg dit jaar. Sponsoren stonden niet te popelen. De Solutra, de zonneauto van Twentse makelij, moest uiteindelijk met de helft van het Delftse budget worden gebouwd.
Een paar weken geleden werd het ding naar Australië gevlogen. De douane wist niet hoe snel ze er beslag op moest leggen. Want stel je voor dat er Hollandse beestjes waren meegereisd. Dat bleek niet zo te zijn, maar het oponthoud zorgde voor een hoop vertraging.
Toen volgden de lekke banden. Elke honderd kilometer eentje. De ligfietsbanden van Vredestein zijn niet wat het Solarteam ervan hoopte.
De vaart zit er ook niet in. Met een gemiddelde snelheid van 57 kilometer per uur, lijkt het meer op tuffen dan op racen door de Australische outback.
En nu is er slecht weer op komst. Het gaat regenen in Adelaide, waar de finish is. De zonnewagen is bestand tegen een buitje, maar energie leveren regendruppels natuurlijk niet op.
De achterstand op het Delftse team bedraagt bijna duizend kilometer.
Een verloren race. Zucht. Wij leven op afstand mee.
Toch is er één lichtpuntje. Voor de kangoeroes, welteverstaan.
Heel wat skippy's schijnen het loodje te leggen op de Australische highway. Je zou deze rondspringende beestjes zelfs meer dood dan levend aantreffen. En da's niet zo gek, als er opeens zo'n futuristische Nuna met meer dan honderd kilometer per uur voorbij sjeest.
Dat zal de Solutra niet overkomen.
Hulde!
Solliciteren
En, kon u het makkelijk vinden?
`Ja hoor, ik ben erg pro-actief ingesteld en heb dus vantevoren de route al een aantal keren gefietst. Helaas regende het vandaag, maar gelukkig ben ik in het bezit van rijbewijs B en heel flexibel in de auto gestapt. Zal ik hier maar gaan zitten? Zoals u merkt ben ik geen afwachtend type maar toon ik graag inspirerende initiatieven. Ik zou ook wel wat koffie lusten. Haalt u het even? Ik moet namelijk leren delegeren, dat is nog een van mijn zwakke punten. Of nee, een van mijn ontwikkelmogelijkheden kan ik beter zeggen. Ik heb nogal de neiging om teveel zelf te doen, ziet u. Zal ik dan ook meteen maar even doorgaan op mijn sterke punten? Ja? Nou, ik ben allereerst erg goed in het scheiden van hoofdzaken en bijzaken. Bovendien haalt u met mij een representatieve teamplayer in huis. Energiek en enthousiasmerend. Integer en besluitvormend. Een goede procesbewaker met leidinggevende kwaliteiten die zelfvertrouwen uitstraalt. Zelfstandig en gedisciplineerd. Een klantvriendelijke professional in hart en nieren. Werklustig, stressbestendig, strategisch, dynamisch en resultaatgericht. Een ambitieuze bruggenbouwer met helikopterview. Maar bovenal ben ik een slimme doener met een zelfkritische instelling, met analytisch en innovatief vermogen en in het bezit van conceptuele kracht. En ik rook niet. O ja, en ik houd ervan meteen to the point te komen. Ik ben geen persoon voor wikken en wegen. Om de hete brij heen draaien, dat is niet mijn stijl. Spijkers met koppen slaan, knopen doorhakken, de touwtjes in handen nemen, dat is mijn ding. Dus, zegt u het maar. Waar kan ik tekenen?'
