Sport

ondanks zere knieën, hechtingen en rugkramp

Skeuvelteam knalt

door op 24-uurs race

Nee, het is geen aflevering van een bloederige ziekenhuisserie, maar de Raps24 in Oldenzaal. Een wedstrijd waarin 21 teams, van elk vijf personen, een etmaal lang om beurten rondjes skeeleren op het zuigende en steenharde asfalt. Kortom: zuchten, steunen, maar doorgaan tot het bittere eind.

Zoals gezegd krijgt Kees Staal het op deze zaterdag 27 en zondag 28 augustus van alle Skeuvellaars het het zwaarst te verduren. In het Oldenzaalse recreatiepark het Hulsbeek komt de UT'er na twintig uur keihard buffelen lelijk ten val. `Uitgerekend Staal', zegt kompaan en teamgenoot Anne Jelmer Drent. `Staal was onze troef. Onze snelste man en juist hij gaat tegen het asfalt. Dat is natuurlijk voor hem rot, maar wij voelden het ook want we moesten vanaf dat moment met vier man verder. Pfff, zere rug man.'

Hoofdpersoon Kees Staal heeft er dus al twintig uur opzitten als voor hem het fatale moment aanbreekt. Terugblikkend: `Ik weet niet precies meer wat er gebeurde. Ik maakte een foutje en in negen van de tien keer ben je in staat zo'n misser te herstellen, maar na twintig uur racen kon ik dat kennelijk niet meer opbrengen. Voordat ik het wist schoof ik languit over het asfalt. Maar ik ben gelukkig bij bewustzijn gebleven. De EHBO was direct bij me. Gelukkig is de organisatie daar in Oldenzaal perfect. Ik werd snel overgebracht naar het ziekenhuis en daar kreeg ik een aantal hechtingen in mijn kin en mijn knie. Van mijn kin heb ik nu niet meer zoveel last. Van mijn knie des te meer. Heel vervelend. Voorlopig moet ik het even rustig aan doen. Geen trainingen en al helemaal geen wedstrijden.'

Het team met Anne Jelmer Drent (skeelerdocent bij de Skeuvel)) en de studenten Kees Staal, Willem Schreurs, Harry Talen en Erwin Sterrenburg komt na het uitvallen van `troef Staal' uiteindelijk niet verder dan een vijfde plaats. En eerlijk is eerlijk, er was dit weekend op meer gerekend. Zeker na de derde plaats vorig jaar.

Drent: `Maar je moet niet vergeten dat er nu 21 ploegen meededen en dat waren er beduidend meer dan vorig jaar. Bovendien was het deelnemersveld sterker dan in 2004 . Er zaten een aantal profs bij. Voordat Kees ten val kwam lagen we op een vijfde plaats en als Kees niet was gevallen hadden we die positie ook wel kunnen handhaven. Nu lukte dat ons niet. Omdat Kees wegviel konden we ook tussen de rondjes door minder lang rusten. In plaats van een half uur nog maar twintig minuten en dat is ons in de laatste uren opgebroken. We werden uiteindelijk ingehaald door andere teams. Er was gewoon geen houden meer aan. Zo simpel is het. We waren uiteindelijk nog wel het snelste Skeuvelteam.'

Anne Jelmer (32) heeft tegen het eind van zijn race geen rug meer over. `Ik zat er op een gegeven moment behoorlijk doorheen. Last van m'n rug. Maar zo zaten we allemaal tegen het eind van de race een beetje op ons tandvlees. Harry Talen heeft bijvoorbeeld de laatste rondjes voortdurend met zijn handen op z'n knieën gereden. Hij had pijn, maar klaagde geen seconde. Een echte bikkel.'

Willem Schreurs heeft misschien nog wel het minst last van pijn. `Het was absoluut pittig, maar echt veel pijn heb ik gelukkig niet gehad. Als ze me volgend jaar weer vragen dan doe ik weer mee.' Bij de skeelerleraar Anne Jelmer is het iets langer stil op deze vraag: `Op dit moment zeg ik misschien nee. In juli heb ik met een groep Skeuvellaars nog meegedaan aan de 24uurs skeelerrace in Le Mans. Ook zo'n mega-evenement. Twee van zulke grote klussen is misschien toch wel iets te veel van het goede. Maar het blijft natuurlijk een prachtig spektakel. Ach, als ze me volgend jaar weer vragen zeg ik misschien toch ja.'

En dan de onfortuinlijke Kees Staal die op dit moment herstellende is. Doet hij volgend jaar weer mee. Of is hij voor eens en voor altijd genezen van dergelijke avonturen. `Ik ben bijna student af, dus ik weet ook niet of ik er volgend jaar weer bij ben. Neemt niet weg dat het een fantastisch evenement is met een geweldige teamsfeer. De pijn ben ik straks weer vergeten, maar de mooie dingen blijven hangen. Dat is zeker.'

TOPPER VAN TOEN

In deze nieuwe sportrubriek blikt UT-Nieuws terug met een Topper Van Toen. Deze week: het jaar 1995. Wie was er destijds bestuurder, wie boekte de beste sportprestaties of wie was het meest markante verenigingslid van die tijd. In Topper Van Toen kijkt de hoofdpersoon terug op `zijn tijd bij de club', staat hij of zij stil bij het heden en lanceert de kandidaat een motto voor zijn of haar oude club. Deze week tien vragen aan Meindert Zeeuw (32) van tennisvereniging Ludica.

Wanneer was je lid?

`Van 1994 tot en met 1998 waarvan één jaar bestuurslid. Deelgenomen aan de organisatie van verschillende activiteiten.'

Studie?

`Technische Bedrijfskunde'.

Hoe kijk je terug op je tijd bij Ludica?

`Ideale combinatie van sporten, studeren en gezelligheid. Vanuit de sport rol je vanzelf in andere aspecten van het studentenleven, zoals activiteiten of uitwisselingen met andere universiteiten.'

Je belangrijkste vuistregel?

`Natuurwet: prestatie op de baan x prestatie aan de bar = constant'

Nog contact met je oude club?

`Ik ben nog regelmatig op de banen van Ludica te vinden om te sparren (op en naast de baan) met de nieuwe lichting en op het jaarlijkse septembertoernooi ben ik er ook.'

Wat doe je nu, sportief en beroepshalve?

`Ik tennis beter dan ooit! Of zou het toch het nieuwe `Dynamische Speelsterkte Systeem (DSS) zijn waardoor ik nu mijn hoogste ranking heb? Ik werk bij Thales Nederland BV als area salesmanager voor Griekenland en Indonesië.'

Waarom tennis?

`Altijd gedaan. Prima banen op de campus en natuurlijk de combinatie van sport en gezelligheid. Ludica is een actieve vereniging en het begrip Ludiek spreekt mij aan.'

Wat heeft Ludica je gebracht. Pluk je nu - tien jaar na dato - de vruchten van je werk bij Ludica toen of had je je tijd beter ergens anders in kunnen steken?

`Niet direct vakinhoudelijk natuurlijk, maar op het sociale vlak heb ik veel opgestoken bij Ludica. Zeg maar het leren omgaan met veranderingen en situaties die je niet verwacht. Verder natuurlijk de huidige contacten met ex-Ludicanen waarvan een groot deel nog regelmatig bij Ludica tennist.'

Tevreden met je loopbaan?

`Zelfs zo tevreden dat ik het de moeite waard vind in Enschede te blijven wonen. De toekomst zien we later wel weer. In ieder geval zal mijn ranking niet beter worden, ha ha!'

Tot slot: een motto of advies voor je oude club?

`You'll regret more the things you didn't, than the things you did wrong!'

Heb je een leuke kandidaat die al jaar tien jaar of langer is afgestudeerd? Mail naar: [email protected] onder vermelding van deze rubriek.

Zeilen en

waterpolo

Zaterdag 3 september houdt de Drienerlose zeilvereniging Euros haar teamzeilkampioenschap in het Friese Akkrum. Inschrijven kan bij www.euros.nl

Eveneens 3 september houdt de waterpolotak van Piranha een waterpolotoernooi in het buitenbad, aanvang 9 uur `s morgens.

Het onfortuinlijke eerste Skeuvelteam met Anne Jelmer Drent (skeelerdocent bij de Skeuvel)) en de UT-studenten Kees Staal, Willem Schreurs, Harry Talen en Erwin Sterrenburg