Zorgen
Lezend over de laatste Nature-publicatie, dwalen onze gedachten af. Hoe heerlijk zorgeloos waren die weken aan de Italiaanse Rivièra!
Alhoewel.
Vakantiezorgen bestaan ook. U herkent ze vast.
`We gaan vandaag wel naar het strand hè? Mijn achterkant moet nog bijbruinen'
`Ik had net zo'n zin om die beroemde basiliek te bezoeken.'
`Basiliek? Kerk? Jij ziet het hele jaar geen kerk. Waarom nu dan wel?'
`Schatje, we hebben de afgelopen drie dagen al op het strand gelegen. Kunnen we niet één dagje wat anders doen?'
`Ik heb geen zin om me met deze hitte in de auto te wurmen.'
`Ach toe. Dan gaan we vanavond lekker uit eten. Flesje wijn erbij...'
`Wat je lekker noemt. Pasta of pizza? Zo gaat het al twee weken. Ik kan geen quattro stagioni meer zien.'
`Dan koken we vanavond zelf.'
`Jij bent gek. Dat doen we het hele jaar al.'
`Wat kun jij zeuren, zeg. Gezellig zo, samen op vakantie.'
`Heel gezellig. Ik zal blij zijn als ik weer aan het werk kan.'
Je moet voorzichtig zijn met wat je wenst.
Wanneer kunnen we weer weg?
Modern gedoe
Ook terug van vakantie? Collega's al een digitaal diashowtje gegeven van uw mooiste foto's? Waarschijnlijk siert de meest spectaculaire plaat inmiddels uw beeldscherm als desktop of screensaver. De rest van de negenhonderd foto's rot weg op de harde schijf. Onontwikkeld, onafgedrukt.
Zó handig, de digitale camera!
Op vakantie werden ook wij weer volop geconfronteerd met dit nieuwerwetse fenomeen. Zelf hadden we een oudje mee, u weet wel, met fotorolletjes. Waar wij zuinig, maar met grote precisie en zorg, twee plaatjes van een mooie kerktoren of een lieflijk meer schoten, knipte onze digitale medemens er nonchalant een stuk of vierendertig.
Toen we na een week vakantie een rolletje gingen verwisselen, werd er om ons heen meewarig gelachen. Enkele jonge kinderen kwamen nieuwsgierig om ons heen staan om te kijken hoe het rolletje zorgvuldig in het kokertje werd opgeborgen. Een van hen maakte zelfs foto's van dit in hun ogen middeleeuwse ritueel.
Het meest opvallende vonden we nog dat mensen met een digitale camera steeds willen bekijken hoe ze er op staan. Ziet een vrouw dat de cellulitis op haar bovenbenen nogal onvoordelig uitkomt, dan wordt de foto meteen weer gedelete.
Zo werd ons op een gegeven moment gevraagd een foto te schieten van een jong stel. Na een korte uitleg over het digitale apparaat maakten we een kiekje van het paartje.
Hè gelukkig, dachten we nog, dit soort dingen blijft dus gewoon bij het oude.
Glimlachend gaven we het toestel terug. `Hold on', zei het stelletje. Geconcentreerd staarden ze naar het schermpje. `Not good', knikten ze afkeurend. `Try again!'
Toen hebben we heel per ongeluk op een verkeerd knopje gedrukt.
So sorry…
