Natuur
`Heb je dat gelezen, van die padden?'
`Campuspadden?'
`Duitse padden.'
`Nee.'
`Die zijn ontploft.'
`Ontploft?'
`Bij bosjes. Opgeblazen, uiteengereten. Allemaal paddenlijken, langs de Hamburgse renbaan.'
`Waarom daar?'
`Eerst dachten ze aan Arabieren ...'
`Moslims?'
`Nee, paarden.'
`Paarden?'
`Althans, hun keutels. Padden vinden die lekker, normaalgesproken. Misschien zat er nu een virus in, dachten ze.'
`En?'
`Toch niet. Die keutels waren koosjer.'
`Wat niet dan?'
`Kraaien. Die pikken de levertjes uit levende padden. En padden die aangevallen worden blazen zichzelf op, om groter te lijken. Zolang ze niet lek gepikt zijn overleven ze dat. Maar zodra er een gat in hun buik zit ontploffen hun aderen en longen. Zodoende.'
Soms is de wereld dus een stuk minder wreed dan ze lijkt. Niks moslims, niks dierenbeulerij. Gewoon de loop der natuur.
Ook de lezer die deze rubriek eerst leest en dan de rest van de krant, kunnen we alvast geruststellen. U hoeft niet te schrikken van de kop `Charlie geramd': er is geen sprake van een aanval op een (al dan niet Amerikaanse) homoseksuele campusgenoot. Alleen de gelijknamige behuizing van onze campusbewakers staat er sinds vorige week gehavend bij. Geen aanslag, maar een dronken student. Gewoon de loop der natuur.
Solidair
Solidariteit op de werkvloer is belangrijk voor een onderneming. Tenminste, dat zegt professor Sanders in haar oratie, een paar weken geleden.
Wederkerigheid is het mechanisme waar het om draait: als jij mij helpt, dan help ik jou. Vandaar ook dat solidariteit geen eigenschap is. Het heeft alles te maken met de onderlinge relatie. Een en dezelfde medewerker kan zich in de ene relatie buitengewoon solidair gedragen en in een andere relatie buitengewoon onsolidair, zo betoogt Sanders.
Ook blijkt er onderscheid te bestaan tussen verticaal en horizontaal solidair gedrag. Horizontaal wil zeggen tussen collega's onderling. Verticaal betekent tussen medewerker en chef of tussen medewerker en organisatie.
Beide vormen kunnen samengaan maar dit is niet noodzakelijk, schrijft Sanders in haar oratie.
Helemaal waar.
Laatst nog. Een collega moest een kinderfeestje organiseren voor haar dochtertje en had nog wat ideetjes voor een speurtocht nodig. Ook moesten er leuke hoedjes geknipt worden, een quizje verzonnen en zakjes snoep ingepakt. Druk druk druk. Wat doe je in zo'n geval? Je biedt de helpende hand.
Helaas liep de chef rood aan toen hij ons samen zag knippen en plakken. Er kwam zelfs wat stoom uit z'n oren. Terwijl wij gewoon heel horizontaal solidair zaten te wezen. En dat is goed voor de onderneming.
Zou hij als chef toch moeten weten!
Wij zitten naar aanleiding van de oratie overigens nog wel met een prangende wetenschappelijke kwestie.
Secretaresses en hun bazen staan in een verticale relatie tot elkaar maar hebben toch de naam regelmatig horizontaal te gaan.
Moeten we dat ook zien in het licht van de wederkerigheidtheorie?
