De hoogleraar ging in haar redevoering allereerst in op haar huidige onderzoek: solidariteit op de werkvloer. In welke mate zijn medewerkers bereid om anderen binnen het bedrijf te helpen zonder dat daar een directe beloning tegenover staat? Geen onbelangrijk gegeven, want hoe hoger die bereidheid, hoe lager het verzuim, hoe hoger de winsten en hoe beter het economische succes van de onderneming, zo legt Sanders uit.
Vervolgens verbaast ze zich er over dat resultaten van dit soort onderzoek op het gebied van arbeids -en organisatiepsychologie nauwelijks zijn terug te vinden in HRM-tijdschriften en andersom. `Het lijkt bij A&O psychologie en HRM nauwelijks om gerelateerde velden te gaan, maar om twee verschillende werelden met een eigen kennisoverdracht die zich onafhankelijk van elkaar ontwikkelen en nauwelijks gebruik maken van de expertise van de andere discipline.' En dat terwijl de twee disciplines zich met overeenkomstige onderwerpen en problemen bezig houden, zo betoogt Sanders. Het combineren van die kennis zou volgens haar tot een `aardige tango' kunnen leiden, zeker aangezien HRM-onderzoek zich vooral richt op organisatiekenmerken en A&O Psychologie zich meer focust op het gedrag van medewerkers.
De hoogleraar denkt dat deze `tango' het voorts makkelijker zal maken om de kloof tussen wetenschap en praktijk te dichten. Resultaten van onderzoek naar solidair gedrag bijvoorbeeld, vinden nauwelijks hun weg naar de mensen in de praktijk. Sanders haalt in dat verband een onderzoek aan waaruit blijkt dat HR professionals praktijken en technieken gebruiken die niet of nauwelijks bijdragen aan het functioneren van de organisatie. Dat komt doordat ze niet op de hoogte zijn van de juiste kennis. De hoogleraar buigt zich daarom over de vraag hoe die kennisoverdracht van wetenschap naar praktijk bevorderd kan worden. Een belangrijk onderwerp, vindt ze. Want: `De rol van kamergeleerde past niet bij een toegepaste wetenschap als A&O psychologie en ook niet bij een ondernemende universiteit. Als wij als wetenschappers niet weten hoe de resultaten van ons onderzoek kunnen landen in het veld lopen we de kans ons bestaansrecht te verliezen.' Ook voor wetenschap en praktijk geldt: it takes two to tango.
Karin Sanders (foto Arjan Reef)
