Het is voor Te Beest al weer de derde universiteit in korte tijd. Voor zijn komst naar Twente in april 2002, toen hij Hugo Barbas opvolgde, was hij vanaf 1998 de hoogste financiële functionaris van de TU/e. Daar vertrok hij uit eigen beweging nadat de Eindhovense universiteitsraad een fors begrotingsgat had ontdekt. In Twente werd Te Beest direct al geconfronteerd met de benarde financiële situatie waarin de UT was komen te verkeren. De schatkist was leeg en de instelling stond voor de taak om zwaar te bezuinigen teneinde de begroting uit de rode cijfers te halen, het achterstallig onderhoud aan de gebouwen vóór 2008 weg te werken en de noodzakelijke nieuwbouw te plegen. De urgentie daarvan was en is het gevolg van een convenant met de gemeente. Wat Barbas niet aandurfde - een bezuinigingsoperatie in de dienstensector die wellicht zou leiden tot een verlies van 160 fte's - daar begon Te Beest wel aan. Nu, drie jaar na zijn aantreden, noemt hij de financiën van de UT `op orde'. Verder ligt er een `breed gedragen' instellingsplan en is de uitvoering van de vastgoedplannen in volle gang.
Een van zijn grote wapenfeiten was de bancaire lening van 150 miljoen euro voor de uitvoering van de vastgoedplannen, die vorig jaar februari werd gesloten. Aan rente en afschrijving is de UT, vanaf het moment dat al het geld in de bouwactiviteiten zal zijn gestopt, op jaarbasis 17 miljoen euro kwijt. Die 17 miljoen is de UT tot in lengte van jaren kwijt: als de laatste lening in 2017 is afbetaald komt er feitelijk geen geld vrij maar spaart de UT om een volgende renovatieronde zo veel mogelijk op eigen kracht te kunnen bekostigen. Zo had te Beest zich dat voorgesteld en zo gebeurde het.
De geboren Winterswijker vertrekt nadat hij voor de nieuwe functie was benaderd door het Leidse CvB, dat in hem de ideale opvolger ziet van ir. Joris van Bergen die met pensioen gaat. Het verder op de kaart zetten van de Leidse universiteit, die overigens in de Nederlandse rankings niet altijd even goed scoort, ziet hij als een grote uitdaging. Te Beest ontkent met klem dat hij de UT de rug toekeert omdat hij zich stoorde aan de trage afhandeling van de voorzittersvacature of omdat hij er zelf geen voorzitter kon worden. `Mijn ambitie ligt absoluut niet bij het voorzitterschap. Ik vind het leuk om na twee technische universiteiten nu ook eens kennis te maken met bijvoorbeeld alfa-wetenschappers. Leiden geniet wereldfaam en dat spreekt me aan.'
