De introductiecursus `Working with groups of international students' voor onderwijsondersteunend personeel en docenten (drie dagdelen), is wegens gebrek aan belangstelling verschoven van begin maart naar begin juni. En de eerste echte docentenworkshop van twee middagen trok niet meer dan vijf deelnemers.
De publiciteitsmachine heeft nog niet op volle toeren gewerkt, erkent Maria Van der Blij, een van de twee projectleiders invoering Engelstalig intercultureel onderwijs bij het ITBE. Een andere verklaring voor de teleurstellende opkomst is volgens haar dat nog lang niet alle docenten te maken hebben met Engelstalig of intercultureel onderwijs. `In de bachelorfase speelt het sowieso nauwelijks, en ook alle masteropleidingen zijn nog niet in het Engels.'
Ook de tijdsinvestering speelt een rol bij potentiële belangstellenden, denkt Van der Blij. De twee workshopseries `Spoken English for lecturers' en `Writing course materials in English' kosten elk zeven middagen, plus de nodige voorbereidingstijd. Wie kiest voor de workshop `Interculturele communicatie in educatieve settings' is twee middagen onder de pannen.
Gezien de magere aanmeldingscijfers lijken weinig UT-docenten te beseffen dat intercultureel en Engelstalig onderwijs allerlei didactische consequenties heeft. Voorbeeld: `Als docenten erg gefocust zijn op het correcte gebruik van hun Engels, hebben ze vaak minder aandacht voor de groep,' zegt Van der Blij. `Of ze hanteren onwillekeurig een safere onderwijsvorm, met minder interactie.'
Ongerust zegt Van der Blij zich nog niet te maken. `We hebben wat meer reclame gemaakt voor de eerstvolgende workshops over `spoken English' en daar zijn nu aardig wat aanmeldingen voor binnen.'
Delft
Blijft het feit dat dezelfde workshops en cursussen in Delft al enkele jaren veel belangstelling trekken. Cursusleidster is TUD-medewerkster dr. Renate Klaassen, die in 2001 promoveerde op Engelstalig onderwijs in ingenieursopleidingen. Op basis van haar promotieonderzoek ontwikkelde zij samen met taalkundige Evelyn van Veen een groot aantal cursusmodules. In Delft namen daaraan sinds de start in 2002 zo'n 110 docenten deel.
Klaassen: `Maar het begon hier ook pas te lopen toen de mond tot mond reclame ging werken. Mensen die het griezelig vinden om kritiek te krijgen op hun Engels of hun didactische vaardigheden stappen nu eenmaal pas over de drempel als ze weten dat de omgeving `veilig' is, dat ze niet op hun bek gaan en echt iets van die cursus opsteken.' Bovendien stimuleerden de Delftse faculteiten deelname aan de cursussen, ook financieel. `En geld werkt altijd', aldus Klaassen.
Cursisten krijgen zowel feedback op hun taalvaardigheid als op hun didactisch repertoire. Die twee zijn namelijk niet van elkaar los te koppelen, stelt Klaassen. `Het is bijvoorbeeld helemaal niet zo zinvol om iemand die goed Engels spreekt, uitstekend Engels te willen leren: het kost ontzettend veel energie om die laatste, kleine verbeteringen te realiseren. Dan is het veel effectiever om docenten de didactische tools te geven waarmee ze hun stof beter over kunnen brengen aan multiculturele groepen.'
Tierelier
Dat daar wel wat in zit ondervond BBT-docent Reinoud Joosten aan den lijve. `Mijn vak micro economics liep als een tierelier toen ik het aan een groep Nederlandse studenten gaf. Het werd uitstekend beoordeeld, echt een enorm succes. Maar toen ik het een jaar later aan een multiculturele groep gaf, brak er een studentenopstand uit. `We leren niks van deze docent' was het commentaar onder meer. Dan sta je wel even gek te kijken.'
Het werken in discussiegroepen, de nadruk op zelf kennis verwerven, presentaties houden en becommentariëren, weinig afstand tussen docent en studenten, waren enkele elementen in Joostens cursus die niet goed vielen bij een groot deel van de buitenlandse studenten. `Studenten die gewend zijn dat docenten precies voorkauwen wat ze moeten kennen voor een tentamen, die herkennen werkgroepjes helemaal niet als didactische werkvorm bijvoorbeeld.'
Tot zijn verbazing stonden alle `mislukkingen' uit zijn multiculturele college keurig beschreven in het lesmateriaal van de ITBE-cursus `Working with groups of international students', waaraan hij vorige maand deelnam. `Achteraf kon ik zelf al in driekwart van de gevallen reconstrueren wat er fout was gegaan. Maar in de cursus werd ook de resterende 25 procent nog eens precies beschreven. Voor mij was dat achteraf handig, maar dat is het zeker voor collega's die nog met zo'n groep te maken krijgen.'
