Vuilexport
Waarschijnlijk niet uit onze warmtekrachtcentrales. Want deze relatief schone gascentrales staan de meeste tijd op non-actief. Die in Borculo is zelfs failliet. Rekenmeesters tellen dit mee als onze bijdrage aan Kyoto, maar daar merken de smeltende ijskappen op Groenland niets van. Onze stopcontacten worden ondertussen namelijk doodleuk gevoed door de veel vuilere Duitse bruinkoolcentrales. Da's nog goedkoper ook. Dus iedereen blij, behalve de ijsbeer en de leden van de vereniging `De Friesche Elf Steden'.
De stroommarkt is geprivatiseerd en geliberaliseerd. De consument heeft het nu voor het zeggen. En we kennen onze consument. Die wil zijn stroom zo goedkoop mogelijk. Die wil voor groene stroom geen cent extra betalen. En die heeft liever stroom uit een vuile centrale in Verwegistan, dan een schonere centrale of een windmolen in zijn achtertuin. Dit pure eigenbelang leidt tot export van vervuiling. Het gaat ten koste van het milieu op globaal niveau. En ten koste van de werkgelegenheid op nationaal niveau. De overheid accommodeert dit onverantwoordelijke kleinburgerlijke gedrag met haar vergunningenbeleid.
Willen we voorkomen dat de consument zijn rotzooi exporteert, dan moeten we daar een prijskaartje aan hangen. De overheid kan dit bereiken door stroomleveranciers een flinke heffing op te leggen op alle elektriciteit die ze verkopen buiten de regio waarin het is opgewekt. De consument ziet zo'n medeverantwoordelijkheidsheffing direct op zijn rekening. Hoe meer centrales en windmolens in zijn achtertuin, hoe minder hij betaalt. De opbrengst van deze heffing zou gebruikt moeten worden voor (onderzoek naar) schonere energieopwekking in binnen- en buitenland. Een echte bijdrage aan Kyoto dus.
Maar helaas, deze directe aanpak zal niet worden ingevoerd. De heffing sneuvelt om dezelfde reden als waarom het statiegeld op onze frisdrankflessen binnenkort wordt afgeschaft. Binnen Europa is het vrije verkeer van goederen en diensten heilig verklaard. Dus ook als een Europeaan zijn rotzooi wil exporteren, moet hij ongehinderd zijn gang kunnen gaan.
