Hoe heb je je verjaardag gevierd?
`De avond voor mijn verjaardag ben ik met twee vrienden naar Tokyo gegaan, rondgehangen in Harajuku en Shibuya: wijken met alleen maar jonge hippe mensen. Daarna wezen stappen in Roppongi, het clubdistrict, tot in de vroege uurtjes. Normaal vieren Japanners hun verjaardag niet, maar mijn gastgezin had speciaal voor mij een verjaardagsfeestje georganiseerd en een aantal mensen uitgenodigd. Erg gezellig!'
Hoe kwam je aan dat gastgezin?
`Mijn hoogleraar had contacten met een Japanse collega-onderzoeker. Die bleek erg enthousiast over mijn plan en probeerde een kamer voor me te regelen, maar een betaalbare kamer bleek onmogelijk te zijn: prijzen vanaf 800 euro per maand! Uiteindelijk hebben hij en zijn vrouw mij uitgenodigd om drie maanden bij hen te blijven. Echt fantastische mensen! Ze zijn goede vrienden geworden en ze hebben me ongelooflijk veel van Japan laten zien. Onbetaalbaar!'
Wat houdt het project in waaraan je werkt?
`Het Community Zone Project is de Japanse versie van ons project `zone 30' - en in mindere mate ons woonerf - om de verkeersveiligheid in woongebieden te verbeteren. In Japan zijn, anders dan in Nederland, woongebieden erg onveilig voor voetgangers en fietsers. Er zijn ongeveer vier keer zoveel verkeersdoden. Mijn opdracht is om deze zones en het bijbehorende beleid in de twee landen te vergelijken en aanbevelingen te doen.'
Waarom Japan?
`Van kleins af aan ben ik al geïnteresseerd in Japan, vooral in de unieke cultuur. Het is een westers land, maar toch ook weer niet. De traditie van het land is nog steeds in het dagelijkse leven merkbaar. En het is een veilig land dat je in je eentje goed kunt bereizen omdat alle voorzieningen perfect zijn geregeld.'
Hoe heb je je voorbereid?
`Vijf maanden voor vertrek ben ik Japans gaan leren. Eerst in een rustig tempo en toen ik hoorde dat mijn stage definitief doorging intensiever. Verder heb ik me verder verdiept in de Japanse cultuur omdat ik wist dat het erg belangrijk is om de Japanse gebruiken te kennen.
Inclusief de inhoudelijke voorbereiding op mijn project heb ik er wel een paar honderd uur in gestoken.'
Dure grap?
`Japan is waarschijnlijk het duurste land ter wereld. Het geld is uit mijn portemonnee gevlogen. Japanse bedrijven hebben weinig ervaring met buitenlandse studenten en stagevergoedingen zoals in Nederland kennen ze niet. Gelukkig was de yen de laatste tijd niet zo sterk en had ik een beurs van het Universiteitsfonds, maar ik heb er zelf een hoop spaargeld bij moeten leggen.'
Hoe ging je eindpresentatie?
`In het kader van mijn afspraken met het Universiteitsfonds heb ik mijn resultaten ook gepresenteerd aan de universiteit van Saitama en heb ik daar met een hoogleraar over verkeersveiligheid gediscussieerd. Deze week heb ik mijn eindpresentatie gehouden voor een twintigtal onderzoekers op mijn stageplek. Ik was redelijk kritisch over het Japanse beleid, dus dat was wel spannend. Gelukkig waren ze het voor een groot deel met me eens!'
Gekste belevenis?
`Eh ..., dat kan maar beter niet in UT-Nieuws. Maar wat ik erg apart vond was het uitgaan in `Japanese Style', de zogenaamde `goukon'. Je gaat met een groep van vijf jongens en vijf meiden naar een restuarant/bar en praat met elk van de meisjes om elkaar beter te leren kennen. Iedere twintig minuten wissel je van plaats. Aan het eind van de avond, als iedereen stomdronken is, ga je naast het meisje zitten dat jij het leukst vind. Soms eindigt dat in een uitstapje naar een `lovehotel'. Niet dat ik dat gedaan heb, maar soms gebeurt dat.
Wat daar gek aan is? Japanners zijn erg verlegen, maar na drie biertjes zijn ze nog gekker dan Nederlanders en ken je ze niet meer terug!'
Wat miste je het meest?
`Een lekker biefstukje: hier eten ze voornamelijk vis. Goedkoop bier: een pijpje Grolsch in een bar kost 6 euro, een normaal biertje 3 à 4 euro. Een lekkere bank om op te zitten. Wat ik absoluut niet mis is het dagelijkse portie geweld in het Nederlandse nieuws. Japan is wat dat betreft een veilig en relaxed land om te wonen, iedereen gaat beleefd en sociaal met elkaar om. Daar kunnen wij een voorbeeld aan nemen.'
UT-Student met zijn gastgezin
Maik van den Berg
