De oefening van het CT-bedrijfhulpverleningsteam (BHV) en de brandweer Enschede eindigde voor Oude Wolbers vorige week donderdag in het CT-gebouw wel heel ludiek. 'Ik moest op een fiets met zwaailicht en sirene een brandje gaan blussen. Vervolgens werd ik door de BHV'ers onder het schuim gespoten. Ja, ik hou wel van een geintje. Dit had ik kunnen verwachten als afscheid', vertelt Oude Wolbers, facultair arbo- en milieucoördinator en hoofd van de dienst Gebouwzaken, Arbo & Milieu (GAM) bij CT.
Haar werkkamer in het CT-gebouw ligt vol met paperassen, die of voor een opvolger bestemd zijn, of weggegooid moeten worden. 'Nu ik daarmee bezig ben, valt me op hoeveel ik toch nog voor elkaar heb gekregen in zo'n trage organisatie als de UT. Zo zijn er nieuwe reglementen voor CT, heb ik een faculteitsintroductie opgezet voor nieuwe medewerkers, informatie op intranet gezet, veel aandacht gehad voor het BHV-team en voornamelijk structuur aangebracht in de chaos.'
Hoewel ze haar werk als hoofd van de dienst GAM met veel plezier deed, ziet ze enorm uit naar haar nieuwe baan. Want ze weet al heel lang dat haar hart niet in de wereld van de wetenschap ligt. 'Ik had al twijfels tijdens mijn tweede studiejaar en ook weer tijdens het promoveren. Mijn promotieonderzoek richtte zich op optische versterkers, in samenwerking met AKZO Nobel. Dat was gelukkig een heel concreet onderzoek, met een duidelijk doel. Mijn instelling is: waar je aan begint moet je ook afmaken. Dat is me gelukt. Met moeite, want ik was bijna overspannen.'
Als UD haalt Oude Wolbers vooral voldoening uit het geven van onderwijs. 'Van onderzoek word ik niet gelukkig. In mijn beleving moest ik allerlei problemen gaan verzinnen, terwijl er in de wereld zoveel op te lossen is!'
Haar eerste echte inzet als lid van het BHV-team vindt plaats op 2 december 1998, herinnert Oude Wolbers zich. 'De explosie in het Hogedruk Lab maakte enorm veel indruk op me. Toen kreeg ik de drive te pakken, ik wilde echt wat gaan betekenen voor de bedrijfshulpverlening. Daar ligt mijn hart.' Na een jaar maakt ze de overstap naar Arbo & Milieucoördinator en wordt ze tevens hoofd van het BHV-team.
Naast haar UT-job is ze ook vrijwilliger bij de Hengelose brandweer. 'Een heel leuk wereldje, je weet nooit wat je te wachten staat. Als brandweervrouw ben je gewoon 'one of the guys'. Het enige nadeel is dat je minder fysieke kracht bezit. Even zo'n slang oprollen is een pittige klus.'
Hoewel het 'gewone werk' als spuitgast haar prima bevalt, bekleedt ze dus per 1 februari bij de regionale brandweer de functie van officier preparatie in het team risiciobeheersing. Dit team heeft als doel alle bedrijven en objecten in Twente in kaart te brengen die een gevaar kunnen vormen bij brand of een andere calamiteit. Oude Wolbers legt zich daarbij vooral toe op gevaarlijke stoffen.
De toekomstige officier is niet rouwig om haar vertrek bij de UT: 'De reorganisatie heeft een hoop plezier op de werkvloer laten verdwijnen. De sfeer is slecht, iedereen is druk en onzeker. Ik zie mensen gedemotiveerd raken, het 'echte werk' wordt vergeten. Ik heb met veel mensen prettig samengewerkt en ik wens hen vooral weer een goede werksfeer toe, maar voor mij is dit een goed moment om te vertrekken.'
Maaike Platvoet
Manon Oude Wolbers tijdens de afscheidsactie van haar collega's van het BHV-team.
