Samen zijn ze de junior-personeelsadviseur van de faculteit Chemische Technologie: Netty Haandrikman (38, rechts op de foto) en Nynke Zuidema (28). Elk nemen ze twintig uur van de duobaan voor hun rekening. Ze delen een kantoor -en een overvolle snoeppot-, maar zien elkaar zelden. Alleen op maandagochtend komen de dames samen voor de broodnodige overdracht. En dus treffen we het. Ze willen sàmen in mens en werk. Vooruit dan maar. Je hebt een duobaan of je hebt het niet.
Na de fotosessie die met luid lachen, gieren en brullen gepaard gaat leggen ze uit hoe dat nu is, zo'n duobaan. Haandrikman: 'In het begin was het wel wennen. Je bent toch gewend aan een eigen toko. Maar het gaat heel goed, we vangen dingen voor elkaar op, we mailen heel veel, ook als we thuis zijn.'
Zuidema: 'Het leuke is dat je veel kunt overleggen, omdat je met hetzelfde bezig bent. We kunnen elkaar om advies vragen. En de email helpt om de tijd te overbruggen en op de hoogte te blijven. Maar we doen niet alles samen hoor. Een beoordeling doe je bijvoorbeeld in je eentje.'
Als personeelsadviseurs hebben ze, naast het reguliere advieswerk, de laatste tijd veel te maken met de reorganisatie. Haandrikman: 'Mensen komen met allerlei vragen over hun baan. Ze hebben iets gehoord in de wandelgangen en willen weten of dat klopt. Soms weten wij het ook niet.'
Zuidema: 'We proberen altijd de rust te bewaren. We zitten samen in hetzelfde schuitje zeggen we tegen mensen die hier komen. Dat helpt.'
Haandrikman: 'Met name die onzekerheid is heel vervelend. Daar kunnen mensen slecht tegen.'
