Prijsvraag levert gratis peperdure MBA-studie op

| Redactie

Eigenlijk wilde hij helemaal geen MBA doen. Maar hij won een prijsvraag van de TSM Business School en toen kon het gratis. Zijn baas had wel oren naar het cadeautje van 40.000 euro en dus stapte UT-alumnus Remco Couwenberg (38) toch weer de collegebanken in. Deze maand haalde hij zijn papiertje. 'Ondernemen in de nieuwe economie' was het thema van de essaywedstrijd die TSM samen met het weekblad I

Eigenlijk wilde hij helemaal geen MBA doen. Maar hij won een prijsvraag van de TSM Business School en toen kon het gratis. Zijn baas had wel oren naar het cadeautje van 40.000 euro en dus stapte UT-alumnus Remco Couwenberg (38) toch weer de collegebanken in. Deze maand haalde hij zijn papiertje.

'Ondernemen in de nieuwe economie' was het thema van de essaywedstrijd die TSM samen met het weekblad Intermediair in 2000 uitschreef. 'Toen was er nog sprake van een hype in de it-wereld en groeiden de bomen nog tot in de hemel. Vandaar dat thema waarschijnlijk. Ik had daar wel ideeën over, dus die heb ik opgeschreven. Toen het artikel klaar was heb ik het vrij snel daarna verscheurd, want ik was helemaal niet van plan een MBA te gaan doen. Maar daarna heb ik het er nog eens met mijn vrouw over gehad en toch maar ingestuurd. Tot mijn verbazing belandde ik in de finale en won ik de gratis MBA-opleiding bij TSM.'

Couwenberg studeerde in 1991 aan de UT af bij Elektrotechniek en begon zijn loopbaan bij KPN-Telecom ('eerlijk gezegd omdat de arbeidsmarkt voor academici er toen niet al te best uit zag'). Als technische beleidsmedewerker op het hoofdkantoor in Den Haag werkte hij aan diverse klussen, waaronder de introductie van ISDN op de Nederlandse markt in 1993. In dat jaar verhuisde hij naar het districtskantoor in Utrecht waar hij als projectmanager dienst deed en de districtsdirectie van adviezen voorzag als consultant. Nadat hij een landelijk call center van KPN in Utrecht had opgezet verdween Couwenbergs werkplek in 1998 bij een reorganisatie.

'Ik was in 1995 vier dagen per week gaan werken toen wij ons eerste kind kregen. Dat wilde ik graag zo houden, zeker met een tweede op komst. Maar werkgevers zijn echt niet happig op dat soort sollicitanten, merkte ik. Bij de Automatiseringsdienst van de Belastingen zat die mogelijkheid gelukkig wel in het pakket secundaire arbeidsvoorwaarden, dus ben ik daar in '98 begonnen als projectmanager van automatiseringsprojecten.'

Na een jaar of drie it-projecten getrokken te hebben begon het bij de EL'er weer te kriebelen. 'De it verveelde me, eerlijk gezegd. Ik vond het allemaal veel te technisch. Ik heb wel affiniteit met techniek en met de mensen die er werken, maar ik ben geen echte techneut meer en zeker geen it'er. Ik heb liever met klanten te maken.'

Bij het Centraal Bureau Motorrijtuigenbelasting, het 500 man sterke onderdeel van de zogeheten Centrale Administratie, kon Couwenberg toetreden tot de driehoofdige sectorleiding, mede dankzij zijn inmiddels bijna afgeronde MBA-opleiding.

'Dat ik gratis m'n MBA kon doen vonden ze wel interessant opmijn werk. Doordat het m'n baas ook geen geld kostte, had ik de mazzel dat ik extra studieverlof kon regelen. Normaal moet je voor je studie je reguliere verlofdagen gebruiken, maar daar had ik het absoluut niet mee gered. Het kost toch tussen de acht en vijftien uur studie per week.'

De statistieken leren dat bijna de helft van de MBA-studenten tijdens of vlak na hun studie van baan verandert. Couwenberg past dus in dat plaatje. 'Ja, misschien had ik die baan ook gekregen zonder dat ik aan m'n MBA was begonnen, maar nu kon ik in ieder geval bewijzen dat ik me verder in het management wilde ontwikkelen.'

Behalve sollicitatietechnisch, had de MBA ook inhoudelijk zijn voordelen voor Couwenberg. 'In de opleiding zitten bijvoorbeeld diverse logistieke componenten, waar ik heel veel aan heb gehad, omdat het in mijn functie ook gaat om het logistieke dienstverleningsproces voor een bepaalde klantengroep, in dit geval belastingbetalers. Daarnaast krijg je natuurlijk ook een hele hoop bedrijfs- en organisatiekundige theorie voor je kiezen. Het leuke daarvan is dat je bij dingen die je normaal op basis van intuïtie en ervaring doet dan opeens denkt: 'o, daarom werkt dat zo!'

De moeilijkste stap die een ingenieur in zijn managementcarrière moet maken is die van project- naar lijnmanager, leert de literatuur, omdat de grotere component mensmanagement in die fase menig techneut kan opbreken. Couwenberg maakte die stap al voordat zijn TSM-docent hem op die valkuil wees. 'Ik vond die stap niet zo groot. Maar ik vond het ook als projectmanager al leuk om mensen op de juiste plaats te krijgen, randvoorwaarden te creëren waardoor jouw mensen hun werk goed kunnen doen. Natuurlijk is een project overzichtelijker, omdat je duidelijk op één doel gefocust bent, maar als je niet met mensen kunt omgaan dan gaat het daar ook al fout.'

En wat wordt je volgende carrièrestap?

'Ik stippel mijn loopbaan niet uit tot aan mijn pensioen en ook niet voor de eerstkomende tien jaar. Bovendien kun je nooit voorspellen waar je terechtkomt. Hoe ik hier ben gekomen, als EL'er die zich tussen juristen en fiscalisten met logistieke processen bezighoudt, dat is toch ook al idioot? Ik ga eerst eens kijken of ik nu kan toepassen wat ik allemaal geleerd heb. Na zo'n MBA kun je toch een heleboel dingen beter duiden, in een bredere context plaatsen, zodanig dat daardoor de kans groter is dat je zelf betere beslissingen neemt.'

Wanneer ben je aan je volgende studie toe?

'Voorlopig doe ik niet zo gauw meer een studieboek open. Ik wil me eerst een half jaar helemaal nergens op vastleggen. Daarna zien we wel weer. Eerst maar eens wat meer gaan sporten en voor de lol een boek lezen.'

Menno van Duuren


Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.