De Bladen

| Redactie

De Utrechtse Introductie Tijd (UIT) is volgens de betrokkenen naar tevredenheid verlopen. Dit bericht, waarmee het U-Blad opent, lijkt geen nieuws, maar is het wel, omdat de verwachtingen in de Domstad niet bepaald hoog gespannen waren. Voorafgaand aan deze editie van de UIT had het college van bestuur namelijk een aantal maatregelen afgekondigd, inclusief een avondklok, om 'de overheersende rol v

De Utrechtse Introductie Tijd (UIT) is volgens de betrokkenen naar tevredenheid verlopen. Dit bericht, waarmee het U-Blad opent, lijkt geen nieuws, maar is het wel, omdat de verwachtingen in de Domstad niet bepaald hoog gespannen waren. Voorafgaand aan deze editie van de UIT had het college van bestuur namelijk een aantal maatregelen afgekondigd, inclusief een avondklok, om 'de overheersende rol van de verenigingen' tijdens de introductie in te perken. Het accent moest weer op de officiële universitaire activiteiten komen te liggen, die hoogstens tot één uur 's nachts mochten duren. Aanvankelijk verzetten de verenigingen zich heftig tegen de maatregelen, omdat ze vreesden dat de aanwas van leden drastisch zou dalen. Achteraf gezien onterecht, want dit jaar haalden de verenigingen evenveel nieuwe leden binnen als in voorgaande jaren. Ook de heisa omtrent de avondklok bleek overdreven. Na één uur 's nachts gingen de feesten, na beëindiging van het 'officiële gedeelte', gewoon door. Bij de verenigingen.

Eigen onderzoek van Ad Valvas wijst uit dat VU-studenten het liefst lasagne eten. Ook oosterse gerechten als rijsttafels en sushi zijn populair. Vies zijn Ad Valvas-lezers van witlof, vis, orgaanvlees en tuinbonen. Lekker eten wordt belangrijk gevonden door de geënquêteerde studenten. De meesten trekken er vijf tot tien euro per dag voor uit. Maar ruim de helft van de studenten kookt niet vaker dan een keer per week zelf. Koken kunnen ze redelijk, vinden ze zelf, maar zeven procent komt niet verder dan een gebakken ei. Opvallend is dat de mannelijke VU-studenten veel minder vaak kookboeken gebruiken dan vrouwen. Naar de reden kunnen de onderzoekers alleen maar gissen: 'Hebben ze meer talent in de keuken? Kan het ze minder schelen wat ze eten? Of hebben ze meer lef om dingen te proberen?' Of studenten ongezonder eten dan de rest van de bevolking, daarover zijn de deskundigen het niet eens: een Amsterdamse hoogleraar gezondheidskunde denkt dat de studententijd de ongezondste periode uit iemands leven is, terwijl een voedingshoogleraar van de VU vindt dat het eetpatroon van studenten onderdeel is van een trend onder de hele bevolking om meer vet te eten en minder groente en fruit.

Was er eind augustus in Amersfoort sprake van zinnige preventie of een paniekreactie , toen er een wagon met chemicaliën bij het station begon te lekken, vraagt Delta aan een organisch chemicus uit de eigen TUD-gelederen. Dat er een complete wijk van Amersfoort werd afgezet in verband met het ontsnappende acrylnitril vindt de Delftse deskundige schromelijk overdreven. 'Een klein lekje in een pakking bovenop een vloeistoftank, en hoogstwaarschijnlijk ook nog in de vorm van gas. Meer was het niet. Er was geen enkel gevaar. Ik begrijp niet waarom men niet gewoon met de trein destad uitgereden is. Dat had ik gedaan.' Maar wat was dan het ergste wat er had kunnen gebeuren, vraagt Delta door? 'Eh ..., niets,' aldus de deskundige. Maar die omstanders dan, die met ademhalingsmoeilijkheden naar het ziekenhuis werden vervoerd? 'Mensen krijgen het benauwd bij het idee dat ze blootgesteld zijn aan giftige chemicaliën.' Angst voor chemie en onwetendheid spelen daarbij een rol, volgens de chemicus, die het helemaal 'pijnlijk' vindt dat er 'in zo'n crisisteam kennelijk niemand wist waar hij de juiste informatie kon vinden.' En hoe groot de risico's van chemische treintransporten eigenlijk zijn? 'Bij elk risico zullen er mensen zijn die roepen: stoppen! Maar dan kun je net zo goed stoppen met leven.'


Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.