Mens en werk

| Redactie

Ze is vreselijk blij dat ze de kans heeft gekregen. Lenie Wolberink (44) maakte vorig jaar een switch van haar baan als afdelingshoofd kantine naar een job als servicedesk medewerkster in het CTW-gebouw (voorheen werktuigbouwkunde). 'Het werk in de kantine viel me steeds zwaarder, zowel lichamelijk als geestelijk. Veel tillen, sjouwen, ik pleegde roofbouw op mijn lijf. Tja, en dan raak je steeds m

Ze is vreselijk blij dat ze de kans heeft gekregen. Lenie Wolberink (44) maakte vorig jaar een switch van haar baan als afdelingshoofd kantine naar een job als servicedesk medewerkster in het CTW-gebouw (voorheen werktuigbouwkunde). 'Het werk in de kantine viel me steeds zwaarder, zowel lichamelijk als geestelijk. Veel tillen, sjouwen, ik pleegde roofbouw op mijn lijf. Tja, en dan raak je steeds minder gemotiveerd. Samen met de Arbodienst en PA&O heb ik gezocht naar een oplossing. Een (overleden, red.) collega adviseerde me ooit een cursus informatica te gaan volgen. Dat leek me een verstandig advies. Iets wat ik graag wilde doorzetten, ook in nagedachtenis aan haar.'

Wolberink volgde uiteindelijk een opleiding tot receptioniste, waarin ook een stuk informatica zat. Per 1 november kon ze toen beginnen bij de servicedesk in het CTW-gebouw. 'Een contract voor 24 uur, verder ben ik afgekeurd. Het bevalt me prima, hoewel het een ontzettend drukke baan is. Ik fungeer echt als bron van informatie voor mensen intern en extern. Dat maakt het juist heel veelzijdig.'

Dat ze als enige vrouw bij de servicedesk werkt, hebben haar mannelijke collega's inmiddels ook ondervonden. 'Alle respect voor het andere geslacht, maar echt gezellig weten ze het hier niet te maken. Vanaf augustus gaan we de balie wat leuker aankleden door regelmatig een mooi bloemstuk te plaatsen. Leuk idee, toch?'


Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.