Het is oppassen geblazen.
Er ruist onraad in het struikgewas. Een boom is camouflage voor een overspannen milieuactivist. Een taart is niet wat hij lijkt. De stoep is het toneel van verbaal geweld. Een parkeerplaats betekent levensgevaar. Zeggen wat je denkt is dodelijk.
En debatteren is strafbaar, volgens Spong en Hammerstein. Geen politicus of journalist die vrij zijn mening uit is zijn juridische leven nog zeker, als het aan deze scherpslijpers en zelfbenoemde Fortuyn-erven ligt. Elk woord dat niet in de LPF-kraam past is smadelijk en de gebruikers ervan zijn lasteraars: dus moet hen de mond gesnoerd. De ijverige advocaten hebben vrije meningsuiting, klare taal en een pittig debat duidelijk net iets minder hoog in het vaandel staan dan hun politieke idool, die daarvoor de grondwet wilde aanpassen.
Pim draait zich om in zijn graf.
Het is oppassen geblazen. Want ook hier, op deze plek, op de achterpagina, worden wel eens woorden tegen iemand gebruikt. Fokke en Sukke zijn ondergedoken en Harold de Boer heeft een bodyguard. De auteurs van Over en Sluiten openen elke avond sidderend hun brievenbus, hoewel een dagvaarding van Spong of Hammerstein tot nu toe uitbleef.
Tot nu toe. Want wie is er in deze rubriek de afgelopen jaren niet onderuit gehaald, belasterd, gedemoniseerd, verguisd, te kijk, te kakken en in zijn hemd gezet? Klanten genoeg voor Spong en zijn confrère.
Hoe lang gaat dit nog goed, vragen we ons af. Een aanklacht zit sinds kort immers in een klein hoekje.
Volgende week maar even geen Over en Sluiten.
Kok
Wim Kok zat bij Barend en Van Dorp. Dat doet hij anders nooit. Voor dat klusje, bij Barend en Van Dorp zitten, daar heeft hij zijn ministers en staatssecretarissen voor. Wanneer zijn staatssecretarissen en ministers bij Barend en Van Dorp zitten, regeert Kok het land. Werk gaat voor het meisje.
Maar dinsdag was z'n laatste avond, dus dacht de staatsman: ik laat de touwtjes vieren.
Wat kan een premier van zijn statuur op een vrije avond doen? Dansen bij Jansen? Internetten? Met Rita een film huren voor op de bank? Zuipen met de jaarclub? We weten het niet.
Kok besloot om ook eens bij Barend en Van Dorp te gaan zitten. Ja, besloot hij, vanavond zit ik bij Barend en Van Dorp. Een nootje, een drankje, een babbeltje.
Barend en Van Dorp vonden het uitstekend, alleen waar halen we zo snel een rode loper vandaan. De andere gasten werden afgebeld.
Op televisie lijken Barend, Van Dorp en Jan Mulder veel groter, zal Kok hebben gedacht toen hij eenmaal bij ze aan tafel zat. En toegegeven, het bleken betrekkelijk kleine kereltjes, zo oog in oog met de minister-president. De vader des vaderlands zat lekker op zijn praatstoel en sleepte en passant voor kleine Ad tien zetels uit het vuur. Barend en Van Dorp knikten meestal van ja en schudden soms van nee. 'Maar....', zei Barend een keertje. Zo nu en dan stak Mulder zijn vinger op.
Kok besloot zijn avondje Barend en Van Dorp met een mopje dat hij van Ad Melkert had gehoord. 'Fortuyn staat aan de hemelpoort. Zegt Petrus: 'Het spijt me Pim, maar vol is vol.'
Dat van dat mopje is trouwens niet waar. Dat van Ad z'n zetels hopelijk wel.
