'Tijd is prioriteit', dat zegt een vriend van ons tenminste. Wat hij zijn waarschijnlijk Chinese zegswijze meestal bedoelt te zeggen is dat we toch gewoon maar naar de kroeg moeten komen, ook al hebben we het nog zo druk, druk, druk.
We hebben het allemaal wel eens druk, druk, druk. In wat voor situaties zetten we deze typisch Nederlandse zegswijze in? Wie kent ze niet. De feestelijke opening van de kaas- en notenhandel van de hartsvriendin van je moeder in het nieuwe winkelcentrum van Jubbega bijvoorbeeld. Of de jaarlijkse groteclubcollecte van je ouwe judovereniging in de ouderlijke woonplaats waarvan je nog steeds tientjeslid bent. Sorry, maar ik kan niet. Druk, druk, druk.
Maar nu. Het te druk hebben als fenomeen kreeg de afgelopen week een geheel nieuwe dimensie. De bewoners van de Vrijhof raakten een week geleden in rep en roer door een bommelding. 'Tien minuten', meldde de onverlaat telefonisch, 'en dan vliegt het gebouw de lucht in'.
Wat doe je in zo'n geval? Wegwezen, met of zonder biezen. Dat het hier geen oefening betrof, was zonneklaar. Bovendien ontploft er wel vaker wat in Enschede. Toch maakten de Vrijhofportiers melding van bewoners die liever gewoon doorwerkten. Te druk.
'Meneer Van Doorn?'
'Kort, juffrouw Mimi, ik heb het druk.'
'Meneer Van Doorn, de receptie vraagt of u per onmiddelijk het pand wilt verlaten in verband met een bommelding.'
'Komen ze nu mee. Afwimpelen. Zeg maar dat de agenda vol staat tot na de zomervakantie.'
'Volgens de portier is het urgent, meneer Van Doorn.'
'Laat ze maar een e-mail sturen. Of bellen als ik morgenvroeg in de auto zit. Zeg maar dat meneer Van Doorn tot vanavond in bespreking is.'
Namen
Het voorzetje voor een grootscheepse hernoemingsoperatie van alle gebouwen op de campus, twee weken geleden op deze plek, heeft een stroom aan reacties opgeleverd. Het plan om de nakende teloorgang van de Bastille te gedenken door alle overlevende UT-gebouwen Parijse namen te geven kent inmiddels een grote schare aanhangers en bijna evenzovele afwijzers.
De aanhangers maken zich sterk voor het vergeven van vooralsnog ontbrekende namen als Notre Dame, Panthéon en Disneyland aan passende campusgebouwen. Sommigen stellen voor om heel Drienerlo om te dopen tot Disneyland, anderen willen deze titel exclusief reserveren voor de bestuursvleugel.
De afwijzers verfoeien de francofiele omdoopoperatie omdat het verwarring in de hand zou werken. 'Even wat drinken in Montmartre' kan in een genternationaliseerde campusgemeenschap net zo goed duiden op een weekendje weg als op een bezoekje aan het omgedoopte Theatercafé.
Dan maar namen van bekende Nederlanders op de gebouwen denken we dan: dat is persoonlijk, herkenbaar en gebruiksvriendelijk. Dus daar gaat-ie:
Het eerste gebouw dat een bezoeker op de campus tegenkomt heet Hennie Huisman (voorheen BB) en de UT-bestuurders huizen in de Fortuyn-vleugel. De bedrijfskundigen wonen straks in Wim T. Schippers en de sociale wetenschappers nemen hun intrek in Winnie Sorgdrager. Op dinsdagochtend heb je college in Ratelband 3. De universiteitsraad vergadert op vloer 13 van Ferry Mingelen. Voor de betere maaltijd kun je terecht in Braakhekke (voorheen Boerderij). Broodje Cultuur is straks niet meer in de Vrijhofmaar in Jaap van Zweden. Zwemmen, volleyballen en zaalvoetballen doe je in Gretha Smit. De Student Union verhuist niet naar een verbouwde Bastille maar naar Marco Borsato. De handboogschutters van Sagittarius verhuizen niet: alleen vuren zij hun pijlen straks niet meer af onder het CT-gebouw maar in de kelder van Gordon.
