Eens gekeken naar enkele partijen in ons eigen Tweede Kamertje: de Universiteitsraad. Weliswaar niet geheel vergelijkbaar, maar toch de moeite waard om te zien hoe de gevoelens en belangen van ons studenten en medewerkers daar vertegenwoordigd worden. Ook daar staan over een ruime twee maanden weer verkiezingen voor op de kalender en dan is het een goed moment om eens de balans op te maken.
CaBaal (3 zetels) begon het jaar met het verkiezingsprogramma 'Opnieuw een nieuw begin', opgebouwd uit 37 stellingen/actiepunten. Wat zie ik ervan terug als student? In ieder geval geen verdere uitbreiding van de studentenvoorzieningen, geen ombudsman, opknapbeurt van verouderde collegezalen, minor activisme, verwijdering van de portacabins, kamergarantie van de UT of technisch UR-voorzitter. Wat dan wel? Oordeelt u zelf, want ik zie het (nog) niet.
Het is maar goed dat we niet wisten wat de plannen van CaBaal waren (en nog steeds zijn) en dat de fractie niet of nauwelijks zichtbaar is geweest, want anders had ze het nog druk gekregen met het beantwoorden van kritische vragen. Maar wellicht kan er de komende weken nog wat rechtgezet worden met het 'overschakelen van de UT op groene stroom' (in het kader van de bezuinigingen) en het standpunt dat 'op de UT voorlopig niet meer gereorganiseerd mag worden'.
Van KPS (4 zetels) hoor ik in deze krant veel kommer en kwel over 'het functioneren van het college van bestuur' en 'de plaats van de medezeggenschap'. Een visie op wat er aan onze universiteit beter kan beperkt zich in hoofdzaak tot: "We willen een kleiner CvB en ondersteuning dat stuurt op hoofdlijnen, dat niet voortdurend met nieuwe initiatieven komt. We willen dat de regelzucht en administratieve last vanuit het centrale bestuur wordt verminderd, zodat men in de faculteiten weer de rust kan vinden om zich op de kwaliteit van het onderwijs en het onderzoek te richten."
Natuurlijk, het college van bestuur heeft nadrukkelijk steken laten vallen, maar om daar nu continue op te blijven hameren lijkt me een beetje te ver gaan. Dat een KPS-lid (als voorzitter van de UR!) zichzelf vragen gaat stellen in UT-Nieuws afgelopen week vind ik toch enigszins meelijwekkend. Wat wil KPS zelf eigenlijk bewerkstelligen? Waar blijven de eigen actiepunten? Die kan ik nergens terugvinden (te meer ook omdat de partij niet over een website beschikt).
Progressief en pro-actief zijn betekent in mijn optiek niet alleen werken "door oplossingen en alternatieven voor collegevoorstellen aan te dragen", "door tijdig gebreken in het beleid van het college te signaleren", en "door tijdig contact en discussie te zoeken met de achterban zoals met de faculteitsraden en dienstraden". Dat betekent ook zelf iets willen bereiken, en het liefst iets nieuws. We zijn er toch niet om elkaar in ellenlange vergaderingen bezig te houden?
Tot slot UReka, afgelopen jaar met veel tromgeroffel de raad ingewalstmet 7 zetels. Daadkracht, selectiviteit en goede communicatie stonden voorop in het veranderingsproces van de raad, want die zou niet goed functioneren. Eigen ideeën en actiepunten? Het werken aan een nieuwe afstudeersteunregeling, het integreren en verbeteren van de diverse digitale informatiesystemen (TAST, Teletop, etc), het afstemmen van nakijktermijnen van tentamens tussen faculteiten, het verbeteren van het functioneren (met name communiceren) van de Universiteitsraad, etc.
Eindelijk een club van mensen, die begrijpt waar het om draait: het trachten te verwezenlijken van eigen ideeën over de inrichting en het functioneren van de Universiteit Twente. Niet eindeloos lopen ouwehoeren, maar de handen uit de mouwen steken. Niet afwachten en gefrustreerd raken, maar echt pro-actief optreden. Natuurlijk is dit niet voor iedereen meteen zichtbaar en dat zou ook een beetje teveel gevraagd zijn met een paar duizend studenten en medewerkers, maar het begin is er voor zover ik als student van een afstandje (en in deze krant) kan zien.
Ik ben benieuwd hoeveel vers bloed er komend jaar de universiteitsraad instroomt. UReka heeft de teller op negen nieuwe studenten gezet. De rest slaapt lekker verder in?
Steven Jansen, student
