Cultuur

| Redactie

De film 'Clouds-letters to my son' begint en eindigt met een vrouw en man die naar de horizon lopen. Het zijn Marion Hänsel en haar zoon. Tussen deze beelden in krijgt men allerlei soorten wolken te zien. Van schapenwolkjes met ondergaande zon tot donderwolken. Teksten van een liefhebbende moeder over haar zoon ondersteunen de scènes.

Concordia: film met ruimte voor verbeeldingskracht

Wie kijkt er af en toe niet met verbazing naar alle soorten en maten wolken die er zijn? Wegdromend kun je er allerlei figuren en dieren in zien. Vooral kinderen doen dit graag. Regisseuse Marion Hänsel is nog steeds gefascineerd door dit verschijnsel. 'Ze maken je hoofd leeg, zodat je vrij kunt denken.' Tijdens het maken van haar films in verre landen, als Zuid-Afrika en Hongkong, werd haar aandacht onvermijdelijk naar de lucht getrokken. Hierdoor ontstond het plan een film te maken met alleen maar wolken. Een gewaagd idee.

Het doel wat Hänsel heeft is niet hoogdravend: mensen in een droomwereld brengen. Maar in deze tijden van stress, gehaast leven (werk, studie, tentamens) kan dat natuurlijk geen kwaad.

Om de juiste plaatjes in beeld te krijgen, reisde Hänsel samen met cameramannen Didier Frateur en Pio Corradi twaalf landen af. 'Het was niet altijd even gemakkelijk. Soms moesten we dagen wachten totdat de ideale weersomstandigheden tevoorschijn kwamen.' In de film zijn allerlei soorten en maten te zien: donderwolken, schapenwolken, tornado's, vulkanische en uit watervallen opstuivende wolken. Ook zijn enkele luchten op schilderijen toegevoegd van bijvoorbeeld Delacroix en Magritte.

De beelden worden gecombineerd met een andere passie van de filmmaakster. Bij de verschillende scènes worden elf liefdesbrieven voorgelezen. Zij zijn gericht aan haar zoon. Deze jongen van achttien staat op het punt het ouderlijk huis te verlaten. Hänsels brieven zijn niet geheel representatief voor de gemiddelde ouder. Van enige irritatie lijkt geen sprake. Alleen een overdosis aan moederliefde komt naar voren. De meeste jongens van die leeftijd zullen zinnen als 'de kracht van onze band verscheurt me' niet echt waarderen. De overbezorgdheid van een moeder is een belangrijk thema dat wél herkenbaar is. Zowel voor jongeren die niet gecontroleerd willen worden, als voor moeders en vaders die zich voortdurend ongerust maken over hun kinderen.

Hoewel de gedachten worden gevuld door de brieven van moeder aan zoon, kan men ook zijn eigen fantasie laten spreken. Bij de diverse prachtige shots kan iedereen zijn eigen gedachten, beelden en gevoelens invullen. Naast enige hulp van de maker is er dus weldegelijk ruimte voor eigen interpretatie. Dat deze verbeeldingskracht niet bij iedereen aanwezig is, blijkt uit de verschillende reacties op de film. De meeste kritieken zijn positief: de lyrische kracht van de film, de mooie teksten en prachtige beelden overheersen.

Concordia Cinema, do. 21 t/m zo. 24 maart, 21.30 uur, EUR 6/5/4.


Wat valt er te ontdekken in deze wolken?


Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.