De vier Hagenezen heten erg populair onder jongeren te zijn, maar toch, er zijn niet al te veel studenten. Van de 700 kaarten werden er slechts 230 verkocht en die belandden allemaal in gretige tienerhandjes. Althans, dat is het beeld zo rond half negen, een uur voordat de Haagse band op het podium in de Agora-zaal wordt verwacht.
Voorzitter van de Drienerlose Pop Organisatie student Menno Gierman weet ook niet waar het lage bezoekersaantal aan te wijten is. 'Misschien dat de herfstvakantie ons parten speelt?'
Volgens zijn draaiboek is het tijd voor het afgesproken interview. Het staat keurig genoteerd. 'Loop maar met mij mee', zegt Menno. De tourmanager opent de deur van de kleedkamer. 'Interview?' Hij fronst zijn wenkbrauwen. 'Weet ik niks van, hoor. Bovendien is de band er nog niet. Kom over een uurtje maar terug, dan hebben ze misschien nog wel tien minuutjes.'
O, zo gaat dat kennelijk in dit wereldje. En dus wachten we braaf op de komst van Di-rect. Echter, om kwart over negen is de band er nog niet. En ze moeten om half tien spelen! Wel is gitarist Spike van Zoest gesignaleerd. Dan pakken we hem maar. De tourmanager gaat akkoord en Spike komt uit de kleedkamer tevoorschijn. 'De rest heeft vertraging ofzo. Ik moest hier al eerder zijn om mijn nieuwe versterker uit te testen.'
Spike leunt relaxed achterover in zijn stoel en steekt een sigaret op. De zwarte haren zijn punkerig gestyled, stoere armbanden om de negentienjarige polsen.
Volgens jullie website klinken jullie op het nieuwe album als 'echte mannen'. Wat zijn dat?
'Haha, dat is een geintje. Maar we zijn wel voor het eerst allemaal achttien plus! Ook onze muziek is volwassen geworden. Dat komt, we hebben inmiddels zoveel live gespeeld dat we een hecht bandje zijn geworden.'
Jullie trekken privé ook veel met elkaar op. Nooit ruzie?
'Nee. We zijn als broers en kunnen veel van elkaar hebben. We kennen elkaar door en door. Vier jaar geleden zijn we samen aan dit avontuur begonnen, dat schept wel een band.'
Vanavond is de lokatie een universiteit. Wat waren je eigen studieplannen?
'Ik zat in mijn examenperiode van de havo toen we doorbraken met 'Just the way I do'. Daarna ging het heel lekker en heb ik school moeten laten voor wat het was. Anders had ik nu een grafische opleiding gedaan. Het studentenleven had ik best wel willen meemaken. Laatst ging ik op een donderdag uit met oude vrienden die studeren. Toen dacht ik: jee, ik had morgen ook college kunnen hebben.'
Je leidt een heel ander leven dan je leeftijdsgenoten.
'Ja, Di-rect is eigenlijk een heel bedrijf en ik ben als het ware een van de vier directeuren. Maar dat realiseer ik me niet dagelijks hoor. We zijn gewoonlekker met z'n viertjes aan het repeteren en aan het optreden. Ik woon nog lekker bij m'n ouders, dat is wel relaxed.'
Enkele nummers op jullie nieuwe album verwijzen naar de hypocrisie en de arrogantie in het muziekwereldje. Heb je daar veel last van?
'Op de middelbare school behoorden wij alle vier niet tot de populaire jongens die goed in sport waren en zo. We waren vrij alternatief. En nu vindt iedereen ons ineens tof. Dat is toch hypocriet? Alles wat ik zeg, wordt opeens interessant gevonden.'
Maar je hebt toch ook wel eens voordeel van die bekendheid?
Lacht. 'Nou, die gratis drankjes zijn natuurlijk niet verkeerd. Maar bewust misbruik maken van onze bekendheid doen we niet hoor.'
Ben je niet bang dat het succes opeens ophoudt?
'Het kan niet in één keer ophouden. Mijn gouden formule is: je gaat net zo snel als je bent gekomen. Kijk maar naar de mensen van Idols. Die zijn ineens beroemd en zo hoor je er niets meer van. Ik ben trouwens niet zo bezig met de toekomst. Maandag begint onze 'Over the moon-tour' en in Paradiso gaan we binnenkort een dvd opnemen. Mijn droom is wereldwijd toeren, maar ja, wie wil dat niet?'
Als om kwart voor tien het gesprek met Spike is afgelopen, is de rest van de band er nog steeds niet. Menno Gierman raakt nu een beetje bezorgd. Pas om vijf voor tien krijgt hij het verlossende telefoontje. De limousine is op het terrein waargenomen. Tien minuten later beginnen de meisjes in de zaal hysterisch te joelen. Di-rect staat op het podium. En Menno Gierman zucht opgelucht.
Jannie Benedictus & Maaike Platvoet
Di-rect
