Laatst was mijn band lek en reed ik met lijn 1 naar de UT. Alvorens de bus de campus opdraait, maakt hij een rondje over het Business & Science Park. Dat is flink schrikken. Eerst staren een aantal opslagmagazijnen je wezenloos aan. Vervolgens rijdt de bus langs een aantal lawaaierige kantoordozen. Tussen de gebouwen gapen kale vlaktes, waar nog meer van deze grote-stappen-snel-thuis-architectuur zal verschijnen. Nergens een poging er een mooie, plezierige leefomgeving van te maken.
Wat een verademing als de bus de campus opdraait. Dat weidse uitzicht op het EL/TN-gebouw en de Boerderij. Met hoeveel liefde en toewijding is de campus destijds aangelegd! Maar terwijl de bus verder rijdt, bekruipt mij een unheimisch gevoel. De grote-stappen-snel-thuis-architectuur sluipt de Hengelosestraat over en begint aan de campus te knagen. Direct bij het BB-gebouw is het al kassa: het pand kreeg een glimmend pak aangemeten waarin het CvB zich iedere ochtend kan spiegelen. En dan de Bastille. Dit keer geen facelift, nee, hier worden hart en ziel uit een gebouw gerukt. 'Alleen de buitenkant blijft hetzelfde,' verzekerde de rector. Daar was ik al bang voor. Laat het bij dit gebouw nu juist eens niet om de buitenkant, maar om het spectaculaire interieur gaan. En dan die noordwesttangent die rigoureus de campus wil doorklieven.
Waar is, temidden van al deze bedreigingen, onze supervisorarchitect Jan Hoogstad gebleven? Als externe adviseur kost hij een paar cent, maar dan heb je ook wat. Zou hij wegbezuinigd zijn? Is hij van schrik achter zijn tekentafel weggedoken? Na de fraaie Nijntje-serie is het nu wel erg stil rond het masterplan. Natuurlijk, de brand heeft alles flink op de kop gezet, maar dat kan geen excuus voor het stilzwijgen. En dat terwijl er achter de schermen cruciale beslissingen genomen. Hoe ziet de toekomst van het TW/RC-gebouw eruit? Wat doen we met die noordwesttangent? Ik vind dat een supervisor op dit soort momenten van zich moet laten spreken. Doet hij dat niet, dan worden de beslissingen toch wel genomen, maar dan met grote stappen snel thuis. En willen we dat?
Peter Timmerman
