Beaglen
Effe checke.
Google geeft bij `beaglen' 646 resultaten, waaronder de aankondiging in UT-Nieuws van vorige week. Dat riekt nog niet direct naar exclusiviteit. Zeker niet als blijkt dat er een officiële site www.beaglen.dk bovenaan het resultatenlijstje staat. In Denemarken is het naar beneden gooien van computers kennelijk al jaren een volkssport.
Benieuwd naar de prestaties van onze noorderburen openen we de beaglen-site. Maar in plaats van pc's in vrije val, zien we in alle mogelijke standen afgebeelde langorige en trouwogige hondenkoppen. Juist: beagles. Ook de andere 644 google-hits met `beaglen' blijken uit te komen bij met name Scandinavische en Duitse hondenliefhebbers. Geen spoor van computergooiende studenten, en dus lijkt de primeurclaim van Interactief terecht.
Wij vermoeden dat de activiteitencommissie na het succes van deze week de smaak te pakken heeft en in het geheim alweer de volgende publiciteitsstunt voorbereidt. En we weten ook welke: beaglen.
Maar dan met levende have. Een paar maanden oude beagle is niet veel groter dan een pc. Puppies hebben bovendien de neiging om op hun pootjes terecht te komen, dus dat scheelt een hoop gedoe met verpakkingsmateriaal en parachutes. En om te weten of-ie het na afloop nog doet is aansluiten op het net niet eens meer nodig. Je ziet vanzelf of-ie nog loopt.
Emancipatie
Okay, een stofzuiger kunnen ze bedienen en ook de strijkplank heeft weinig geheimen meer voor ze, maar in psychologische zin zijn mannen nog steeds niet geëmancipeerd. Dat concludeert psycholoog Henk Noort in een onderzoek onder 1700 mannen en vrouwen. Met stijgende interesse lazen onze vrouwelijke collega's dit bericht op www.nu.nl. `Mannen laten het afweten als het gaat om inlevingsvermogen, emotionele steun en commitment', gilde de ene collega. `Vrouwen willen dat hun partner zich in hun leven verdiept zodat hij beter kan inschatten wat voor haar belangrijk is', deed de de andere een duit in het zakje. `De moderne vrouw accepteert het niet meer dat haar partner alleen maar met zichzelf bezig is', riep een derde.
Wij mannen lieten ze maar begaan.
Negeren, dat werkt thuis ook altijd het beste.
Maar nee hoor, daar kwamen de vragen al.
`Mannen denken een hoop goed te doen door praktische taken over te nemen', zei een collega, vervaarlijk met de uitgeprinte nu.nl-pagina zwaaiend. `Maar daar worden vrouwen niet gelukkiger van. Je moet een vrouw psychologisch in de watten leggen. Doen jullie dat eigenlijk wel, thuis? Ik vind je best kortaf aan de telefoon, als je vrouw belt.'
`En hier op het werk geldt trouwens hetzelfde', zei de tweede. `Als wij het ergens over hebben zijn jullie daar ook altijd binnen twee seconden over uitgepraat. Jullie moeten gewoon meer interesse in ons tonen.' Ze kreeg bijval van al haar vrouwelijke collega's.
En dat was meteen onze redding: daar kwamen we toch niet meer tussen.
