Theatrale roadmovie
`Onze voorstelling bestaat eigenlijk uit twee delen, waarbij afscheid nemen het overkoepelende thema is,' vertelt schrijfster en regisseuse Kirsten Roosendaal. In het eerste deel staat het titelverhaal van Menéndez verhalenbundel centraal. De hoofdpersoon, een Amerikaanse schrijfster/journaliste, is net als Menéndez zelf een dochter van Cubaanse emigranten. Cuba kent zij alleen uit de verhalen van haar ouders. Het was immers lange tijd onmogelijk dit land te bezoeken. De journaliste gaat voor het eerst op reis in het vaderland van haar ouders. Samen met een taxichauffeur, die verliefd op haar wordt, en haar niet feitelijk aanwezige ex-man trekt ze van Havana naar Varadero. Maar de reis stagneert. Dan komen de reizigers de dominospeler tegen. `Dit personage lijkt op een hagedis op een muurtje', vertelt Kirsten. `Zij slaat de wereld gade en lijkt de andere personages al te kennen.' De dominospeler biedt de gestrande reizigers aan om te helpen met het repareren van de auto. Dit gebeurt echter niet. Wel maken de personages verhalen in elkaar los. De dominospeler geeft haar gasten een nieuw inzicht in Cuba. Het land dat de journaliste kent uit de verhalen van haar ouders blijkt niet te bestaan. Ook in Cuba is sinds het vertrek van haar ouders het leven gewoon doorgegaan. Hierdoor zal de journaliste haar beeld van Cuba en daarmee haar hele identiteit moeten loslaten.
Het tweede deel is een door Kirsten Roosendaal geschreven monoloog van de mysterieuze dominospeler. De dominospeler heeft haar geliefde verloren. Om herinneringen aan hem levend te houden nodigt zij mensen uit om samen met haar domino te spelen, net zoals ze altijd met hem deed. `Speel met mij, dan kan ik mijn geliefde weer zien, is eigenlijk wat zij zegt. Net als iedereen die een geliefde verloren heeft zoekt zij naar kenmerken van haar geliefde in anderen,' vertelt Kirsten.
De vaste kern van De Maan bestaat uit Kirsten Roosendaal en Wout de Boer. Het duo werkt in haar poëtische toneelstukken niet alleen samen met gastacteurs maar ook met andere kunstenaars. Zo werkt danseres Alejandra Peña mee aan Cuba / Key West. Daarnaast is in dit stuk veel aandacht voor muziek. De groep maakte onder leiding van Marcel Dolman een soundtrack. De muziek van Orlando Cachaito Lopez en Celeste Mendoza stond aan de basis en is gemixed met nieuwere invloeden. Rode draad in de stukken van De Maan zijn vogelvrijverklaarden en herinneringen. Tekst en vertelstructuren zijn de fascinatie van Roosendaal en De Boer. Zo wordt het verhaal in Cuba / Key West fragmentarisch verteld. Als een soort reconstructie van herinneringen die aan het eind samenkomen in een totaal plaatje. Opvallend is dat de groep geen gebruik maakt van theaterteksten, maar van filmscenario's, literatuur, romans of zelfs hoorspelen.
Martine Hilderink
Pascal van den Berg was eerst (vanaf 1997) werkzaam bij de Toneelgroep De Appel. Vier jaar later speelde ze de sterren van de hemel in No Milk Today bij Stella Den Haag. En daarna volgde het succesvolle Het jaar van de Haas, dat onder meer te zien was op het Theaterfestival 2003. In de Maanvoorstelling speelt ze Ana, een jonge vrouw, dochter van Cubaanse immigranten uit Miami, die haar moederland bezoekt en ontluisterd raakt.
