De Ondernemer, de Manager, de Jobhopper en de Aio. Vier levende loopbaanvoorbeelden draafden vorige week donderdag op tijdens het Carrièreseminar van de Bedrijvendagen. Om de keuze van de shoppende laterejaars wat te vergemakkelijken. Of niet.
`Vrij zijn. Mijn eigen werkstijl en werkgebied bepalen. Niet leven volgens de regeltjes van je baas.' Een paar van de redenen waarom CT-alumnus Tobias op den Brouw (29) ondernemer werd. Sinds 1999 runt hij samen met een compagnon het adviesbureau voor duurzame ontwikkeling en software design Muldis.
En vrij is hij, tot op zeker hoogte. Naar zijn werk trekt hij alleen een pak aan als hij daar zelf zin in heeft, en hij wordt door zijn klanten alleen afgerekend op het resultaat. Of hij zijn klus `s nachts of overdag klaart doet er niet toe. Maar ja, er zijn wel eens van die periodes ...
`Een maand van driehonderd uur heb ik in het begin wel eens gemaakt,' bekent Op den Brouw. Om daar onmiddellijk aan toe te voegen dat dit geen voorbeeld is om te volgen. `Tijd nemen voor jezelf is ook belangrijk.'
`Heb je er dan nu al spijt van dat je dat gedaan hebt?', klinkt een vraag uit de zaal. `Ja,' zegt de ondernemer zonder blikken of blozen. `Hard werken is niet erg, maar te veel en te lang achter elkaar, dat kost je een half jaar om te herstellen.'
Opdrachten weigeren die niet de core business van de onderneming zijn is dan ook helemaal niet zo'n gek idee. Best moeilijk voor een startende ondernemer die zijn hoofd graag boven water wil houden, erkent Op den Brouw, maar het is wel een aanrader.
Binnen het tweemansbedrijf Muldis is hij vooral de creatieveling, en zijn compagnon de zakelijke man. Of hij niet erg afhankelijk is van zijn compagnon, wil een vraagsteller weten, en dus toch niet zo vrij als hij zou willen.
`Heel erg afhankelijk,' bekent de vrije jongen. `We vullen elkaar volledig aan. Als hij wegvalt, kan ik de lopende projecten wel afmaken, maar ik weet niet of ik alleen door zou willen gaan. Dan moet ik alle niet-leuke dingen erbij gaan doen. Of iemand anders zoeken. Of de tent verkopen.'
Gé Klein Wolterink overwoog een paar jaar geleden serieus om ondernemer te worden. Maar dat was toen de 50-jarige EL-alumnus even between jobs zat. Aan zijn levenslange carrière bij Ericsson was een treurig eind gekomen, toen Klein Wolterink bij de Enschedese vestiging, die onder zijn directeurschap van 15 naar 500 man groeide, op last van het Zweedse hoofdkwartier het licht uit moest doen. Anderhalf jaar had de gepokt en gemazelde manager - noodgedwongen - de tijd om na te denken over zijn volgende carrièrestap. `Maar ik ben geen ondernemer,' constateerde Klein Wolterink zelf. `Dat past niet bij mij. Ik ben een manager, ik gedij het beste binnen een organisatie en ik werk het liefst met mensen. Voor mij is de definitie van management namelijk: het beste uit jezelf en anderen halen. Dat geeft mij voldoening. Zelfs bij het sluiten van een fabriek, want ook dat kun je doen met respect voor mensen.' Sinds ruim een jaar is Klein Wolterink weer aan de slag, als directeur van de business unit Combat Systems bij Thales in Hengelo.
Een jobhopper is iemand met een brede belangstelling, altijd op zoek naar een nieuwe uitdaging, vindt zijn eigen ontwikkeling heel belangrijk en is meer een bouwer dan een vruchtenplukker. Althans volgens Sigrid Bollwerk (48), die in `81 bij CT afstudeerde en sindsdien heel wat jobs versleet. Maar zo'n hoppend gedrag levert een dusdanig bont CV op, dat menig werkgever zich afvraagt of hij zo'n kandidaat wel serieus kan nemen. `De markt is nog niet erg gewend om meer naar je competenties te kijken,' aldus Bollwerk. `Maar nieuwsgierig zijn ze meestal wel, naar iemand achter zo'n vol cv.' En dat opent ook weer deuren. Sinds een paar jaar is Bollwerk jobhopper binnen haar eigen adviesbureau voor duurzaamheid en kwaliteit.
Eigenlijk is een aio ook een kleine zelfstandige, betoogde promovendus Bert Koopman (27). Na zijn WB-studie werkte hij anderhalf jaar bij een klein ingenieursbureautje, maar vond daar de diepgang van zijn opdrachten niet groot genoeg en wilde sneller groeien dan het bedrijfje. `Als aio werk ik nu in feite aan één groot project, en dat is ook nog eens helemaal mijn project,' aldus Koopman. `Het leuke van aio-zijn is bovendien dat je altijd onbekend terrein mag verkennen. En je wordt een soort goeroe op één vakgebiedje.'
Ruim zeventig bedrijven presenteerden zich afgelopen dinsdag en woensdag in de Waaier.
Menno van Duuren
bij de stand van HRM-specialist Con7 konden studenten een persoonlijkheidsprofiel laten maken dat gematcht werd met profielen van bedrijven. Annemien Pullen, vierdejaars TBK krijgt net te horen dat ze qua waarden goed bij Shell zou passen. Toch, een match is het niet echt: Pullen volgt binnen TBK de geneeskundestroom.
