Uit het lood

| Redactie

Wie een begroting opstelt moet inschattingen maken. En ook al doe je dat nog zo behoedzaam, het gaat gepaard met risico's. Zalm lijkt zich hiervan bewust. In zijn commentaar bij de rijksbegroting schrijft hij: "Een tegenvallende economische ontwikkeling is bijvoorbeeld denkbaar bij een hogere olieprijs dan waarop nu wordt gerekend. Een hogere olieprijs resul­teert in een hogere inflatie en daarmee in een geringere consumptie. Bij een tegenvallende olieprijs komen bovendien de winsten lager uit, zodat ook het effect op de investeringsactiviteit ongunstig is."


Zalms gok

Dit commentaar wordt interessant als we zien met welke olieprijs Zalm dan wel heeft gerekend. Die prijs ligt nu ruim boven de 40 dollar per vat. Voor 2005 rekent Zalm op 35 dollar. En vanaf 2006 op slechts 26 dollar. Zalm rekent dus op een stevige prijsdaling. En omdat wij allemaal weten hoeveel belang Zalm hecht aan een gedegen conservatieve begrotingsmetho­diek, zou je verwachten dat hij deze optimistische inschatting stevig onder­bouwt. Maar toen hij dat moest doen speelde hij waarschijnlijk net even voor premier. Wellicht kwam Katja op bezoek.

De zuiverste schatting van de toekomstige olieprijs wordt dagelijks gevormd op de termijnmarkt. Wie die prijzen bekijkt, ziet inderdaad een op termijn dalende prijs. Maar lang niet in de mate waar Zalm op rekent. Voor 2006 handelt de markt boven de 35 dollar. En tot 2010 boven de 30 dollar per vat. Er zijn pensioenfondsen die olie kopen tegen deze prijzen, omdat ze dat een goede belegging vinden. Zalm verklaart hen dus voor gek. Of is het de oude socialist in Zalm die de hele vrije markt voor gek verklaart?

Natuurlijk is het niet uitgesloten dat de olieprijs in 2006 weer 26 dollar of lager is. Maar wie daarop rekent verwart begroten met specule­ren. Toch zal niemand tijdens de begrotingsbehandelingen Zalm aanspreken op deze gok. De meeste oppositiepartijen hebben namelijk een tegenbegroting ingediend waarin ze rekenen met dezelfde lage olieprijs. Nogal wiedes, want als ze een realistischer schatting gebruiken, moeten ze òf meer bezuinigen òf ze komen uit op een groter tekort. Daar kun je niet mee scoren.

Ook in Europa zal niemand Zalm wijzen op het hoge speculatieve karakter van zijn begroting. Zijn collega EU-ministers doen namelijk hetzelfde en voor velen van hen is het gunstige effect daarvan nog groter. (Zij hebben geen aardgasbaten.) En zo zien we weer eens gedemonstreerd wat we al eerder zagen bij de toetreding van Griekenland en Italië tot de euro en bij de besluiten over de Betuwelijn en de HSL. Een begroting is de uitkomst van een politiek proces. Haar grondslag is niet datgene wat boek­houdkundig verantwoord is, maar datgene wat politiek gewenst en acceptabel is. De realiteit wordt achteraf weggeboekt als tegenvaller.


Stay tuned

Sign up for our weekly newsletter.