Grolsch gaat behalve met de UT ook samenwerken met de universiteit in Wageningen, meldt het Weekblad aldaar. Want de biermarkt is verzadigd, zegt een Grolschwoordvoerder, en als je dan toch wilt groeien, moet je wat. `Met een nieuwe marketing, maar ook met nieuwe producten, die je net iets eerder dan je concurrenten op de markt kunt brengen. De beste manier om dat te bewerkstelligen is samenwerking met universiteiten.' Wat de Enschedese brouwer in Wageningen te zoeken heeft, wil de woordvoerder nog niet zeggen. Eerst moet de samenwerkingsovereenkomst getekend zijn. Wel wil hij kwijt dat ze op het gebied van verpakking en verpakkingstechnologie met de UT zaken willen doen, en `in Wageningen willen we werken aan het product zelf.'
Het Tilburgse blad Univers belicht het fenomeen co-auteurschap. Gezamenlijk publiceren heeft voor de betrokken wetenschappers zo zijn voors en tegens, stellen de auteurs: Co-auteurschap op z'n best betekent vruchtbare discussies en nieuwe inzichten, maar samenwerking kan ook leiden tot persoonlijke strubbelingen, frustraties en mislukkingen. Univers waarschuwt voor de volgende valkuilen: het is een illusie om te denken dat samen schrijven ook sneller en gemakkelijker gaat: overleggen en discussiëren kost tijd. Het is goed om op een bekende naam mee te liften, maar heb je zelf een goede vondst, publiceer dan alleen. Heeft je co-auteur een slechte reputatie, dan straalt dat ook op jou af. Zit je niet op één lijn dan leidt dat tot frustraties: het is soms beter zo'n artikel te laten lopen. Een co-auteurschap kost extra tijd, maar levert minder punten op, en als je niet vooraan in het rijtje auteursnamen staat is ook het aanzien dat je ervoor terugkrijgt minder.
Het Erasmus Magazine raadpleegt een aantal interne deskundigen over de dreigende 40-urige werkweek. Hoogleraar Arjo Klamer constateert dat meer werken een fenomeen is dat niet alleen door werkgevers afgedwongen hoeft te worden. We houden ook zelf vast aan een ambitieus bestedingspatroon, en dat een minstens zo belangrijke drijvende kracht, volgens Klamer. `De studenten doen meer aan betaald werk dan in mijn tijd, omdat ze gewoon meer geld nodig hebben om al hun liefhebberijen te bekostigen. Men wil veel en daarvoor moet gewerkt worden. Dus als werkgevers niet aandringen op 40-urige werkweken, dan kiezen consumenten daar zelf wel voor.'
