Julia Garde
Werk en studie, prima combi
`Soms zie je dat ze niet zo'n zin hebben hun tekening te verbeteren, maar ze doen het toch', zegt Julia Garde. Zij is derdejaars industrieel ontwerpen. Dit trimester is ze student-assistent bij het vak `Handtekenen als vormgevingstool', dat wordt gegeven aan eerstejaars IO . Het volgt op twee andere vakken waar Julia ook al assistent was. Bij het vak dat Julia nu begeleidt leren de studenten hoe ze een ontwerp op een goede manier kunnen tekenen.
Julia loopt rond en kijkt of de gemaakte tekeningen wel goed in elkaar zitten: `Ik let er vooral op of de constructie klopt en of de trucjes en tekenregels goed worden toegepast.' Wanneer iets niet goed in elkaar zit geeft ze dat aan en legt ze uit hoe het beter zou kunnen. Natuurlijk hebben de studenten er vaak niet zo veel zin in om hun tekening te veranderen, maar uiteindelijk wordt deze steeds beter, en dat is leuk om te zien.'
Toen Julia in haar tweede jaar zat hoorde ze dat er student-assistenten werden gezocht, meldde ze zich aan. Omdat ze haar propedeuse in één jaar had gehaald en bovendien goed kon tekenen, werd ze aangenomen. Inmiddels is dit dus al het zesde trimester dat ze assisteert, en het bevalt erg goed. `Ik leer steeds beter tekenen doordat ik allerlei verschillende tekeningen zie en zelf ook veel teken.' Daarnaast heeft ze allerlei didactische vaardigheden opgedaan. `Na een tijdje weet je wel hoe je dingen moet uitleggen en over kunt brengen.' Julia is met het vak vier uur in de week bezig. Veel voorbereiding komt er niet aan te pas, omdat ze al precies weet hoe het vak in elkaar zit.
Julia wil later niet per se docent worden, `maar als het op mijn pad komt, dan zou ik het wel gaan doen. Ik vind het best leuk en bovendien mag je al blij zijn als je werk kunt vinden.' Naast haar werkzaamheden als student-assistent loopt Julia nominaal met haar studie. Een prima combinatie dus.
Krista Polle
Kritisch blik op het onderwijs
`Ik vind het gewoon leuk om me met de opleiding te bemoeien en de studie beter te maken,' aldus Krista Polle, derdejaars biomedische technologie. Ze is van de eerste lichting, en heeft de opleiding zien groeien. Deze student-assistent organiseert de evaluaties die door de evaluatiecommissie worden gehouden. `Ik zorg ervoor dat er docenten en studenten zijn die meewerken en regel de praktische vergaderzaken en maak de notulen.'
Krista zat in haar eerste jaar zelf als student bij de evaluaties. `Ik kwam erin als afgevaardigde van mijn projectgroep.' In die tijd werden de evaluaties nog door de studieadviseur en zijn secretaresse georganiseerd, maar de studie werd steeds groter. `Toen heb ik aangeraden een student voor dit werk aan te nemen, en mezelf aangeboden.' Na een sollicitatie werd ze aangenomen en kon ze aan de slag.
Na ieder blok of trimester worden de vakken geëvalueerd. Maar evaluaties hebben alleen maar zin als er ook iets mee gebeurt, weet ze. Inmiddels loopt BMT drie jaar en is de gehele bachelor doorgelicht. Daardoor heeft Krista er een nieuwe taak bij. `Ik loop alle evaluaties nog eens na en bedenk hoe we problemen kunnen oplossen.' Ze schuwt daarbij niet om kritisch te zijn. `Ik spreek docenten duidelijk aan op zwakke punten en probeer studenten aan te sporen met de docenten te discussieren.'
Tegenwoordig is Krista ook secretaris van de opleidingscommissie: `Ik plan de vergaderingen, verspreid de stukken en maak de notulen.' Deze commissie is een adviesorgaan van de opleidingsstructuur. Onderwerpen die momenteel spelen zijn het ontwerp van de master en het herontwerp van de bachelor. Krista heeft een aanstelling voor vier uur in de week. Gemiddeld is ze ook zoveel tijd kwijt per week. `Één keer in de zoveel weken heb ik een paar vergaderingen, maar dan ook weer een paar weken lang niets, dus dat heft elkaar op.'
In haar student-assistentschap heeft ze goed en snel leren notuleren en ook om een goede administratie te voeren. `Mijn zaken zijn dus puur secretarieel, maar ik ben wel altijd overal van op de hoogte en dat maakt het leuk!' Krista heeft haar derde jaar bijna afgerond en is nu met haar bachelor eindopdracht bezig. Naast haar studie roeit Krista actief bij Euros en speelt ze piano bij SJOT, het studentenorkest.
Jenny Wassenaar
Vaardigheden verder ontwikkelen
`Op de dag zelf wordt er van je verwacht dat alles perfect loopt,' vertelt Jenny Wassenaar, vijfdejaars technische bedrijfskunde van haar huidige baantje. Ze werkt als student-assistent voor het voorlichtingsteam van de faculteit BBT. Al eerder was ze betrokken bij de organisatie van de mastervoorlichtingsdagen. Momenteel doet ze de meeloopdagen voor middelbare scholieren. De organisatie zit bij TBK heel anders in elkaar dan bij kleinere opleidingen, heeft ze gemerkt: `Wanneer we geen vaste dagen zouden organiseren voor meelopers, zou er bijna iedere dag een meeloper komen. En dat is ook niet handig.' Nu kunnen scholieren in groepjes van vijf meelopen met twee studenten. `We vertellen altijd aan de docenten dat ze niet iets anders moeten doen dan normaal.'
Toen Jenny in haar eerste jaar zat werd ze gevraagd om te helpen bij de voorlichtingsdagen. Ze begon met het geven van presentaties. In die tijd was alles nog op vrijwillige basis: `Tegenwoordig is het een stuk professioneler. Ik heb een aanstelling voor 4 uur per week. Wanneer het erg druk is kan ik extra uren declareren.' Ook de samenwerking tussen de verschillende faculteiten is verbeterd: `Het is wel eens gebeurd dat we ergens naar toe reisden om de UT te vertegenwoordigen. Dan bleek daar dat er ook mensen van een andere faculteit waren. Tegenwoordig worden dergelijke uitstapjes eerst met het Studie Informatiecentrum overlegd.'
Jenny steekt veel op van van haar werk bij het voorlichtingsteam. Ze is bedreven geworden in het houden van presentaties. En haar organisatievaardigheden zijn verbeterd. Bovendien doet ze leuke contacten op: `Ik leer een heleboel docenten kennen, en dat komt vaak goed van pas.'
Naast haar voorlichtingswerk is deze student-assistent ook actief op ander gebied. Ze was voorzitter van de vechtsportvereniging Arashi, maar een blessure noopte haar een andere sport te zoeken. Ze loopt hard en dat doet ze heel goed.
Jenny studeert ook psychologie. `Vorig jaar had ik in totaal 65 SP. Tentamens voor psychologie leerde ik pas een dag van tevoren.' Jenny wil het liefst haar twee studies combineren: `Ik weet het nog niet precies, maar iets met personeelsmanagement of zo lijkt me wel leuk.'
Anika Embrechts
`Ik kan zo binnenstappen'
`Waarom ga je je er niet zelf mee bemoeien, als je zo kritisch bent?' was de vraag die Anika werd gesteld. Anika Embrechts is zevendejaars chemische technologie en al sinds haar tweede jaar actief als student-assistent. Momenteel begeleidt ze o.a. het practicum voor vak `experimenteren', waar studenten wegwijs worden gemaakt in allerlei chemische processen die ook in het bedrijfsleven worden toegepast. `Vandaag begeleid ik een groep van 4 TBK-studenten.' Alles verloopt erg soepel, zelfs op de computers van ruim tien jaar oud. De studenten zijn niet geremd vragen te stellen. `Gelukkig niet, nu komen ze er tenminste niet op het laatste moment mee dat ze er helemaal niet uitkomen.'
Sinds kort is de nieuwe bachelor structuur ingevoerd en dat loopt, vindt ze, nog niet helemaal soepel. `Een paar weken voordat een vak begon bleek het dictaat nog niet klaar te zijn, en toen werd mij gevraagd of ik dat nog wilde ontwerpen.'
Anika heeft ook teletop-sites gemaakt. Op deze manier automatiseerde ze een vak waarbij eerst heel veel formulieren moesten worden ingevuld. Een actieve student dus, Anita, die al jaren bezig is. `In mijn tweede jaar vroeg een docent mij of ik student-assistent wilde worden, en sindsdien ben ik continu student-assistent geweest.'
Anika begeleidt het practicum en kijkt de labjournaals na. `Dat zijn een soort verslagen waarin de studenten bijhouden wat ze bij het practicum hebben gedaan en ontdekt.' Doordat Anika al heel veel student-assistentschappen heeft vervuld en CT niet zo'n grote opleiding is kent ze bijna iedereen. `Als ik wat wil vragen kan ik zo bij een docent binnenstappen, dat werkt heel fijn.' Ze is niet van plan later het onderwijs in te gaan, `maar de dingen die ik hier leer komen in mijn werk vast op allerlei manieren terug'. Anika moet nog een paar laatste vakken afronden en dan gaat ze op stage en afstuderen. Intussen vult ze nog wat `openstaande SAE's' op. `Ik krijg iedere maand een aantal SAE's en wanneer ik deze niet helemaal vol heb doe ik er nog wat taken bij.' Dat is niet alles: `Ik werk ook nog 16 uur per week bij een helpdesk.' Ze doet aan racefietsen en stijldansen bij 4 Happy Feet. `Daar heb ik in het bestuur gezeten en binnenkort gaan we een Europees stijldanstoernooi organiseren.'
Marieke Hazebroek
Meehelpen bij de visitatie
Marieke Hazebroek is vierdejaars Bestuurskunde en organiseerde als assistente van de opleidingscoördinator een deel van de visitatie, die deze week plaatsvond. De visitatie zit iets anders in elkaar dan voorgaande jaren, door nieuwe afspraken binnen Europa en door de invoering van de bama-structuur. `Tegenwoordig is het meteen een gedeeltelijke accreditatie van de opleiding, wat een waarborg voor de toekomst moet zijn, terwijl een normale visitatie meer een terugblik is,' verklaart Marieke.
Toen ze in november vorig jaar begon als assistente van de onderwijscoördinator BSK werkte ze, volgens contract, zo'n vier uur in de week. De laatste weken steekt ze er echter veel meer tijd in, zo'n vijftien uur per week. Marieke zocht mensen bij elkaar die mee wilden werken aan de visitatie: docenten, studenten, alumni. `Het was erg leuk om te ervaren hoe mensen reageren, of ze nu meewerken of niet.' Ook regelde ze meer praktische zaken: zalen, de catering, dat soort dingen. `Soms moest ik kopiëerwerk doen, dat is dan wel weer minder leuk,' zegt ze lachend.
Eerder deze maand, op 7 april, vond de proefvisitatie plaats, die ook deels door Marieke werd georganiseerd. `Gelukkig is alles, organisatorisch, helemaal goed gegaan.'
Voordat Marieke zich met de visitatie bezig ging houden zat ze in het opleidingsbestuur. Bovendien zat ze in de universiteitsraad, waar ze voorzitter was van de commissie onderwijs en onderzoek. En toch loopt ze nog steeds op schema met haar studie.
`Of ik hier later meer mee wil doen? Dat weet ik niet precies, maar de organisatorische vaardigheden die ik hier opdoe komen zeker goed van pas.'
Ruud Oldenbeuving
`Redelijk simpel, toch leuk'
`Huis-, tuin- en keuken-natuurkunde, daar houd ik van,' bekent Ruud Oldenbeuving. Ruud is derdejaars student technische natuurkunde en werkt zo'n vier uur per week voor het TN- voorlichtingsteam. Samen met Merel Leistikow bemoeit hij zich vooral met de `TN-kermis', een vast onderdeel van de voorlichtingsdagen. `Dat zijn proeven uit het laatste deel van het eerste studiejaar. Zo kunnen leerlingen zien wat je na één jaar studie allemaal geleerd hebt. Het is het meest geliefde onderdeel van de voorlichtingsdagen.'
Ruud begeleidt bovendien middelbare scholieren die een profielwerkstuk maken voor natuurkunde. Ruud helpt hen bij het vinden van een geschikt onderwerp en het zoeken van informatie. Maar soms steekt hij er nog veel meer tijd in: `Ik heb hier wel eens een hele dag met een leerling gezeten om allerlei experimenten te doen.'
Ruud probeert zoveel mogelijk tijd in de `kermis' te steken, `maar aan het begin van het schooljaar komen er erg veel aanvragen voor assistentie bij werkstukken tegelijk binnen, en dan gaat daar best veel tijd in zitten.' In dat geval kan hij extra uren declareren. Met zijn werk verdient hij €10,40 per uur. `Nette of bruto, dat weet ik niet precies.'
Het leukste van zijn student-assistentschap vindt Ruud dat hij zijn tijd zelf in kan delen. `Je bent met redelijk simpele natuurkunde bezig, die toch leuk is om te zien. En het verdient best goed.'
Mark Timmer
`Ik kan het steeds beter uitleggen'
`Ik krijg een error,' `Hij compilet niet,' `Hoe fix ik dat?' De computerzaal in Zilverling zit vol ongeduldige studenten. Mark Timmer, tweedejaars telematica, loopt druk heen en weer om alle vragen te beantwoorden. Hij is student-assistent bij het vak Programmeren 2 voor eerstejaars bedrijfsinformatietechnologie. `Dit vak gaat dieper in op de basiskennis die ze zich eigen hebben gemaakt,' legt Mark uit. De BIT'ers die hij begeleidt, leren bij dit vak grafische user interfaces te maken en programma's te schrijven die over een netwerk draaien. Zelfs academici moeten deze vaardigheden opdoen. `Want,' legt Mark uit, `ze moeten later goed kunnen communiceren met de programmeurs die hun ontwerp implementeren.'
Het vak waarbij Mark assisteert is volgens hem één van de struikelblokken uit het eerste jaar van INF, BIT en TEL. `Maar,' denkt Mark, `als studenten het vak eenmaal hebben afgerond, hebben ze ook echt wat geleerd en zijn ze trots op wat ze hebben gemaakt.' Tijdens het tweede deel van `P2' moeten de studenten in tweetallen een volledig werkend programma schrijven, inclusief alle documentatie die daar bij komt kijken. Dit werk wordt echter niet door de student-assistent beoordeeld: `Dat zou te veel verantwoordelijkheid zijn. Ik kan best wel beoordelen of iets voldoende is of niet, maar er een cijfer aan koppelen lijkt me wel lastig.'
Dit trimester is Mark zo'n zes uur in de week als student-assistent bezig: één uur voorbereiding, vier uur practicum en één uur aftekenen. Al met al toch bijna een dag in de week, maar: `dat zal ik heus niet ontkennen: ik word er best goed voor betaald.'
Toch heeft Mark ook andere motieven voor deze bijbaan: hij doet leuke contacten op met zowel studenten als docenten en kan zo aan zijn didactische vaardigheden werken. `Ik kan dingen steeds beter uitleggen.' En dat kon hem nog wel eens goed van pas komen: `Als ik over een paar jaar afgestudeerd ben, wil ik aio worden en naast onderzoek doen ook doceren.'
Frans van der Veeken
Marieke Hazebroek
Anika Embrechts
Mark Timmer
Julia Garde
Krista Polle
Jenny Wassenaar
Ruud Oldenbeuving
