Keurig in het pak gestoken schuift Werner Toonk (30) op maandagmorgen aan bij het ondernemersoverleg in het stadsdeelkantoor van Amsterdam Oud-West. `Vaak worden hier pittige discussies gevoerd', vertrouwt hij me toe. Werner blijkt niets teveel te hebben gezegd. Zodra het onderwerp `Klinkerstraat-Oost' langs komt op de agenda, branden de ondernemers los. De straat in Oud-West is verloederd en moet op de schop. Hoe en wat, daarover zijn de meningen duidelijk verdeeld. `Hoezo moeten wij met ideeën komen, daar heeft Werner toch voor gestudeerd?', luidt de kritiek.
Sinds april 2002, na de stadsdeelraadsverkiezingen, maakt Werner voor de VVD deel uit van het Dagelijks Bestuur in Amsterdam Oud-West. In zijn portefeuille: openbare ruimte, verkeer & vervoer, economie en personeel & organisatie. Samen met twee andere wethouders is hij verantwoordelijk voor de dagelijkse gang van zaken, het voorbereiden van plannen en het uitvoeren van besluiten. `In 2000 werd ik lid van de VVD', vertelt de UT-alumnus, die direct na zijn afstuderen naar Amsterdam vertrok. `Waarom? Ik wilde actiever worden in de maatschappij.' Na vier jaar freelancen als software ingenieur was het tijd voor iets anders. `ICT is zo abstract.' Na een half jaar rondreizen met zijn vrouw, Alice Eikenaar die TCW op de UT studeerde, besloot hij het roer om te gooien en Werner stelde zich verkiesbaar voor de gemeenteraadsverkiezingen. `Ik woonde toen al in Amsterdam Oud-West en werd door de VVD als kandidaat gevraagd voor de lokale stadsdeelraad.'
Makkelijk was het niet, de afgelopen twee jaar als `groentje'in de politiek. Werner: `Ik wilde té veel, té snel.' Ze zeggen toch altijd dat ambtenaren zo traag zijn? Ik weet nu dat dat gedeeltelijk waar is, omdat de politici steeds nieuwe regels opstellen.' Zijn inwerkperiode noemt hij `lastig'. `Ik had natuurlijk geen politieke ervaring, wel een frisse blik.' Op de persoonlijke website van de wethouder valt te lezen waarvoor hij zich in zijn ambtstermijn tot 2006 voor wil inzetten: een schone straat, parkeerproblemen aanpakken, aantrekkelijke winkelstraten en een goede overheid. `Het geeft me voldoening om iets te doen voor de mensen op straat. De grootste ergernissen bij burgers zijn het zwerfafval, te weinig parkeerplaatsen en propvolle vuilcontainers. Lokale problematiek oplossen dus. Leuk is dat jouw oplossingen snel zichtbaar zijn. Je doet iets nuttigs voor de maatschappij. Wat ik doe heeft te maken met sociaal geluk.'
Als klein jongentje wist Werner al dat hij ooit naar de `grote stad' zou vertrekken, want daar gebeurde het immers. `Ik kom uit Hellendoorn en ik hou van de koeien en de weilanden daar, maar bovenal hou ik van een bruisende stad', vertelt hij. Hij koos voor informatica, omdat `computers wel eens de toekomst konden zijn'. `Mijn jaren op de UT waren fantastisch, ik had allerlei bijbaantjes. Zo werkte ik drie jaar als freelancer voor het UT-Nieuws. Mijn studietijd heb ik ook benut om wat van de wereld te zien. Ik liep stage in Zuid-Afrika en reisde later nog door Zuid-Amerika en Zuidoost-Azië.'
Over zijn ambities is hij uitgesproken. Een tweede termijn als wethouder gaat hij graag in. `Want daaraan herken je namelijk een goede politicus.' Werner is ook bezig met het plannen van een zeilreis om de wereld, samen met zijn vrouw en zoontje Julian die afgelopen januari werd geboren. `De zeilreis wil ik in 2010 maken. Mijn vaarbewijs heb ik onlangs al gehaald. Het is een toekomstdroom, maar wel een bloedserieuze.'
Maaike Platvoet
Werner Toonk
