Het leuke aan de presentatie van een weekend Masterclass Rock-and-roll van afgelopen maandagmiddag in de Vrijhof was, dat men niet alleen het eindresultaat liet zien. Op verzoek van de broodje cultuur commissie gaf de dansleraar eerst een korte lezing over het ontstaan van zowel de rock-and-roll als muziek en als dans, waarna de dans ook gedanst werd voorgesteld aan het publiek. Daardoor was deze workshops voor zowel deelnemers als publiek erg interessant.
Het voert te ver om het gehele verhaal over de ontstaansgeschiedenis van de Rock-and-Roll te herhalen, hoe interessant ook. Enkele dans-achtergronden zijn misschien wel interessant. Twee dansen hebben aan de wieg van de rock-and-roll dans gestaan: de Swing en de Boogie Woogie (ook hierin blijkt, dat Rock-and-Roll naast Country en Rythm-and-Blues ook veel jazz-invloeden in zich heeft).
Er zijn echter drie grote verschillen. Ten eerste wordt de Rock-and-Roll niet alleen in paren gedanst, maar ook solo of in rijen, synchroon en nog enkele andere variaties. Het tweede verschil ontstond midden jaren zeventig bij de revival van de Rock-and-Roll, toen het 'platte vlak' verlaten werd en een zogenaamde sprong-dans werd ingevoerd. De basis van de moderne 'sprong'-Rock-and-Roll is, dat de dansers de hele tijd springen en daarbij afwisselend met hun linker- en rechterbeen schoppen. Dat schoppen kan laag of hoog gebeuren, waarbij dan de knie omhoog gaat. Vanuit die basis worden verschillende draaien gemaakt, waarvan een groot aantal afkomstig is uit de eerder genoemde swing en boogie woogie. Het derde verschil is het gebruik van enkel acrobatische sprongen, die de cursisten vanwege de korte cursus-duur echter niet geleerd hebben.
Een aantal jaar geleden begon BCC De Vrijhof met het organiseren van masterclassen in weekenden, die gevolgd werden door een presentatie op de maandagmiddag. De eerste masterclassen werden verzorgd door toneelregisseurs. Vorig jaar kwam daar cabaret bij, en eerder dit seizoen zang. Variatie heeft dit idee geen kwaad gedaan.
Aan het eind van de presentatie werd het publiek uitgenodigd om zelf mee te doen. Het klonk even verleidelijk als de muziek. Maar de pasjes leken te eenvoudig om makkelijk te zijn. Niemand wilde stuntelen voor zoveel publiek. Toch eerst maar eens een cursus volgen.
