Eigenlijk is het nog helemaal niks. De kleur is niks, de naam is niks, en de inhoud is te veel prietpraat. 'Maar ach, het ligt er en we zijn er toch wel een beetje trots op', zegt student Toegepaste Communicatiewetenschap (TCW) Danny de Vries. Vier weken geleden beloofden hij en zijn vriend Martijn Reijm het bestuur van studievereniging Communiqué een boekje en hier ligt het dan. Maandag werd het aangeboden aan onderwijsdekaan drs. Egbert Woudstra.
Communiqué privé heet het, blauw is de kaft, A5 het formaat. Om niet tegen schenen te schoppen is dezelfde lay-out gekozen als het enige exemplaar dat vorig jaar verscheen. Een nummer dat een overspannen redactielid tot gevolg had, leidde tot het uiteenvallen van de redactie en nooit een opvolger kreeg. Tot dit jaar Danny de Vries en Martijn Reijm, 'eerstejaars' TCW na een propaedeuse Bestuurskunde wat misten: een blaadje van de studievereniging.
Hun initiatief viel bij het bestuur van Communiqué in goede aarde en trok vijf andere enthousiastelingen. Auteurs waren moeilijker te vinden. Op een mailing aan alle studenten met het verzoek kopij te leveren, kwamen slechts vier reacties binnen. De initiatiefnemers hopen dat een grotere bekendheid de lust tot schrijven doet toenemen, want ze willen dat het blad vooral een podium wordt voor TCW-studenten. Ze missen contact met de generatie '94, die volgens hen welhaast onzichtbaar is.
'Wij worden toch een beetje als proefkonijn gebruikt. Het is een hartstikke leuke studie hoor, maar in onze ogen loopt het allemaal niet zo goed. Wij willen graag ervaringen uitwisselen, horen hoe het vorig jaar was, zodat we kunnen kijken of het echt is verbeterd.'
Daarnaast moeten bijdragen van buitenstaanders over communicatie het blad vullen. Het huidige nummer verrast met een stukje van een medewerkster van een escort-agency over bodylanguage. Wat ongelukkig is de noot van de redactie daarbij: 'Het blijkt maar weer dat je geen communicatiedeskundige hoeft te zijn om alles te weten van communiceren!' Dat lijkt nauwelijks een aanbeveling voor de studie.
Juist aan het boekje moet echter te zien zijn dat het wordt gemaakt door communicatiedeskundigen in de dop. Dat betekent dat De Vries en Reijm, naast hoogwaardige bijdragen uit de eigen geledingen, de naam, lay-out en cover willen veranderen. Als voorbeeld hebben ze het blad van de Amsterdamse communicatiedeskundigen, waarmee ze willen concurreren. Het volgende nummer, dat nog voor de kerstvakantie moet verschijnen, zal moeten uitwijzen of dat lukt.
