De volwassen strips kan men grofweg indelen in twee categorieën: Verhalende strips en 'cartoon'-achtige strips. De categorie strips die het meeste overeenkomst met de literatuur vertoond zijn (natuurlijk) de verhalende strips. Opvallende tegenstelling met de 'kinder'strips is hierbij, dat men net als bij romans hierbij vaak niet de strippersonages, maar de striptekenaars kent. Dit komt onder andere, omdat veel striptekenaars meerdere stripfiguren hebben gemaakt, die soms maar in één stripboek voorkomen.
Eén van de grootste striptekenaars is Hugo Pratt, tekenaar en schrijver van onder andere de Corto Maltese-serie. Zijn strips spelen zich veelal af vlak voor en of na de tweede Wereldoorlog. Zijn bekendste hoofdpersoon kapitein Corto Maltese is een volstrekt a-politieke persoon, die telkens weer in oorlogssituaties terecht lijkt te komen. Ander terugkerend onderdeel in zijn verhalen zijn occulte praktijken op de Caraiben, in Afrika, of het Verre Oosten. Met slechts enkele woorden en een sobere tekenstijl, die het best tot zijn recht komt in zwart-wit, weet hij uitstekend een sfeer neer te zetten. Manara, een andere striptekenaar, noemt hem daarom in één van zijn strips de meester van het avontuur.
Opvallend bij veel verhalende strips is, dat ze ze zich in een andere tijd afspelen, ofwel het verleden ofwel een 'mogelijke' toekomst. Beide geven tekenaars de mogelijkheden om hun fantasie uit te leven op de plaatjes. Veelal gebeurd dit goed gedocumenteerd. In zijn eerste strips tekende Hergé, tekenaar van Kuifje, nog puur op fantasie. Maar in zijn latere strips gebruikte hij divers fotomateriaal om zijn tekeningen meer authentiek te maken. Het gebruik van foto's en documentatie ziet men ook terug in de Ramiro-serie van William Vance, die zich afspeelt in middeleeuws Spanje en Frankrijk.
Verhalende strips bieden de mogelijkheid de beelden van bijvoorbeeld de film te combineren met literaire teksten. Het is een kunstvorm, waarin je je mee kan laten nemen naar de fantastische werelden van bijvoorbeeld Guido Crepax, Gillon, Comes, Schuiten en Peeters, Servais, Auclair, Dick Matena, Tardi, Hermann, Bilal en vele anderen, allen waard een plaatsje te krijgen in de ere-galerij van de tekenaars van verhalende strips.
Cartoon-achtige strips vertellen vaak met maar een paar plaatjes (soms echter ook langer) een korte humoristische anekdote. De bekendste Nederlandse voorbeelden hiervan zijn Hein de Korte en Eric Scheurs, vooral bekend door hun harde humor, met veel sex,stront en altijd lelijke mensen. Tot de cartoon-strips kan men echter ook Kamagurka rekenen, de Belg met zijn volkomen absurde verhalen. Zoals van de man die bij de dokter komt, omdat hij zo last heeft van jeuk. 'Wat heeft u gegeten', vraagt de dokter. De man antwoordt: 'Krabben, maar het helpt niet.'
Franse striptekenaars als Claire Bretecher en Lauzier geven in hun strips een goed beeld van de zeventiger jaren in intellectuele kringen. 'Die verdomde band' van Bretecher behandelt op ironische wijze (zoals in haar in strips) de relaties tussen mannen en vrouwen en vrouwen onderling. Het titel-verhaal heeft zelfs letterlijke banden tussen man, vrouw en hun kinderen. De navelstreng mag van de vrouw nooit meer losgesneden worden. Andere aanraders met weer een heel eigen humor zijn Edika en Gotlib.
Wat de cartoon-strips lijkt te verbinden is, dat de meeste van deze strips 'lelijk' getekend zijn. Hein de Korte en Edika lijken hier wel de grootste voorbeelden. Hun 'mensjes' zijn groot, dik, vrijwel nooit met een normaal lichaam of gezicht. Toch kan je als lezer uitstekend hun personages en ook hun emoties herkennen, waaruit blijkt, dat een paar strepen soms al genoeg zijn om je verhaal over te brengen.
Stripboeken zijn te koop in vele winkels, maar wie wat bijzonders wil zien, zal toch naar de speciaalzaak moeten. De belangrijkste speciaalzaak in Enschede, waar men ook tweedehands strips kan krijgen, is De Stripaap aan de Kuipersdijk. Verder is er sinds kort een nieuwe zaak geopend in het centrum van Enschede. Lenen van strips kan natuurlijk ook en is gezien de prijzen vaak aan te raden. De Belletrie op de campus heeft een grote collectie strips (voor openingstijden zie de campusgids). Daarnaast heeft ook de Openbare Bibliotheek veel volwassenenstrips. Tenslotte heeft Hengelo zelfs nog een speciale Strip-o-theek.
