De generatie '94 van EL en WB kan onder voorwaarden gedurende zes maanden van de UT een gift krijgen van 566 gulden per maand. Deze faculteiten zijn vorig jaar al gestart met een vijfjarig curriculum, maar de studiefinanciering is daarop nog niet afgestemd. Volgens de oude regeling hebben techniekstudenten vijf jaar recht op een gemengde toelage en een half jaar op een gift uit het zogenaamde 'ROTS-fonds', als tenminste na vijf jaar 126 studiepunten zijn behaald. Wie dit jaar aan een ingenieursopleiding (behalve Technische Bedrijfskunde) is begonnen, heeft zes jaar recht op gemengde studiefinanciering mits hij of zij binnen acht jaar afstudeert.
Het komt er dus op neer dat WB- en EL-studenten van de generatie '94 hetzelfde programma volgen als de huidige eerstejaars, doch een half jaar minder studiefinanciering krijgen. Bovendien moeten zij hun studie sneller afronden. Daarom is vanuit de betreffende faculteiten en de universiteitsraad bij het College aangedrongen op een aanvullende regeling voor deze studenten.
Het CvB erkent in zijn brief over de regeling dat de situatie niet rechtvaardig is. Toch heeft het besloten voor slechts 20 procent van de studenten aanvullende studiefinanciering uit centrale middelen te financieren. Indien de faculteiten meer aanvragen krijgen, moeten zij die uit eigen zak betalen. De regeling kost het CvB maximaal 135 duizend gulden. Die worden betaald uit het ROTS-fonds.
Onderwijsdecaan Cees Slump van Elektrotechniek is uiteraard 'eigenlijk niet tevreden' met de beperking van 20 procent. Formeel kunnen studenten van de generatie '94 nog voor een programma van 168 studiepunten kiezen, maar feitelijk hebben ze geen keuze, vindt hij. Er is een vierjarig curriculum ontworpen, maar 'als je dat ziet springen de tranen je in de ogen'. Daarom zouden alle studenten dezelfde rechten moeten krijgen als de huidige eerstejaars.
Het College beroept zich echter op afspraken die eerder met de faculteiten zijn gemaakt over de gemiddelde studieduur. De vijfjarige curricula zijn ingevoerd om de studeerbaarheid van technische opleidingen zodanig te verbeteren, dat 80 procent van de studenten met een P-diploma de doctoraalfase in vier jaar afrondt.
Met een gemiddelde van anderhalf jaar voor de propaedeuse komt dan de totale studieduur voor die groep op 5,5 jaar. Zo gerekend doet slechts 20 procent van de studenten er langer over. (Dit laat uiteraard onverlet dat volgens de nieuwe studiefinancieringsregeling iedereen gedurende zes jaar een gemengde toelage kan krijgen.)
Emiel van de Herberg van de KPS sprak in de voorbereidende vergadering van de universiteitsraad zijn twijfel uit over het realiteitsgehalte van de 80 procent. 'Zeker in de opstartfase van het vijfjarig curriculum wordt die niet gehaald', meende hij. Dit betekent dat de faculteiten EL en WB een financieel risico lopen dat enkele tonnen kan bedragen. Zo zouden zij worden 'gestraft' voor het feit dat ze de door het College gestimuleerde invoering van het vijfjarig curriculum in 1994 hebben uitgevoerd.
Collegelid dr.ir. Frits Schutte herhaalde daarop dat de regeling is gebaseerd op met de faculteiten gemaakte afspraken over de gemiddelde studieduur. Naar de inschatting van het CvB zou van een overschrijding van de 20 procent slechts 'in theorie' sprake zijn. Hij vond de kwestie daarom een 'non-problem'.
Later bleek overigens dat het CvB voor EL en WB toch een compensatie in petto heeft als beloning voor hun 'loyale' gedrag. Zij krijgen in 1996 namelijk respectievelijk twee en drie ton voor de vernieuwing van hun curricula uit het fonds Centrale Stimulering. Hiervoor komen mogelijk de vier andere ingenieursopleidingen in komende jaren ook in aanmerking, maar dan moet de financiële situatie van de UT dat wel toelaten. De twee 'braafste jongetjes van de klas' hebben dit douceurtje dan in ieder geval al binnen.
