Het gaat goed met China. Of eigenlijk, het gaat vooruit met China. China's economie groeit al een aantal jaren met zo'n 12% per jaar en aan die economische supergroei lijkt voorlopig nog geen einde te komen. Sterker nog, deze neemt alleen maar toe. Per dag worden er honderden nieuwe Chinees-Westerse joint ventures opgericht. Ook in het landschap is de groei duidelijk zichtbaar. Overal wordt gebouwd, kantoorpanden en woontorens rijzen als paddestoelen uit de grond. Reden genoeg voor AIESEC om onder het motto 'Joining the Dragons Ventures' een studiereis te organiseren naar Hong Kong en China. Twintig TBK studenten, twee docenten en een gids/tolk in het land van draken en eetstokjes op zoek naar de gang van zaken bij westers ondernemen in China.
De landing van het vliegtuig in Hong Kong is zondermeer spectaculair: na een scherpe draai laag over de stad landt het vliegtuig midden in de stad. In Hong Kong heeft men de derde dimensie optimaal benut, immers in een stad ter grootte van Rotterdam met 6 miljoen inwoners moet je wel in de hoogte bouwen. Hong Kong Island bestaat uit louter prestigieuze kantoorflats die een vergelijking met de skyline van New York met gemak doorstaan. Op Kowloon (het vaste land) ligt ons hotel midden in het Chinese deel van de stad. In de dagen die volgen worden verschillende bedrijven bezocht en de stad bekeken.
De puissante rijkdom in deze wereldstad staat in scherp contrast met de Chinese buurten. Opvallend detail is dat bijna iedereen over een portable telefoon beschikt. Ook de verkoper van adders, kikkers, eenden en kippen onderbreekt z'n slachtwerk als de telefoon in zijn met bloed besmeurde Mao-jasje rinkelt. De eerste indruk van China is; 'Wat plat!', maar een paar dagen na Hong Kong kunnen we dit weer relativeren. De tweede indruk: 'Wat moet het CBR hiervan denken, mag dat??' Het Chinese verkeer is een lust voor het oog en de oren, alles wat zich middels wielen beweegt verplaatst zich in een bonte stroom door de straten. Iedereen toetert, maar niemand luistert ernaar.
Als wij in Shanghai zitten vieren de Chinezen hun National Day wat betekent dat twaalf miljoen mensen zich op een oppervlak vergelijkbaar met het centrum van Amsterdam op straat begeven. Bij stilhouden van onze groep verzamelt zich binnen enkele minuten een menigte Chinezen die vol verbazing kijken naar de buitengewone lengte en schoenmaat van de westerlingen. Het eten valt hier in die zin tegen dat het absoluut niet lijkt op wat wij in Nederland bij de Chinees halen. Hier hebben ze het slimmer bekeken. Eerst komen er allerlei lekkere gerechtjes, die uiteraard met stokjes genuttigd worden, op een draaiplateau voorbij. Wie dan nog honger heeft, stilt dit met de rijst die als laatste komt. Wie zich niet bekwaamt in het met stokjes eten lijdt honger. Ook voor lunch en ontbijt bestaat het menu globaal uit deze samenstelling, voor sommigen komt de rijst en gebakken vis op de vroege ochtend hard aan.
Regelmatig wordt er geshopt op lokale marktjes. van een vaste prijs voor produkten is hier geen sprake, die prijs komt door onderhandeling tot stand. En uiteraard is het een sport om de zijden stropdas af te dingen van omgerekend f3 naar f2.
Al binnen enkele dagen beheerst vrijwel iedereen de fijne kneepjes van het onderhandelen en afdingen. Kortom, wij vermaken ons prima in China, maar keren binnenkort weer huiswaarts om iedereen te berichten over onze avonturen.
Jaap Pijbes
Marcel Krikke
