Soap
Wij steunen dat plan, mits zo'n techniekvriendelijke remake qua intriges en romantiek niet onderdoet voor de geliefde TROS-ziekenhuisserie. En de cast vergelijkbaar is, want in het soap-universum zijn stereotypen cruciaal. In plaats van zuster Reini, dokter Jan, dokter Dick en verpleger Guus willen wij secretaris Mary, professor Theo, professor Ben en broeder Tonnie. We dubben nog over de glansrol van perfide dokter Erik. Doctor Frits, wellicht. De afleveringen laten zich vanzelf schrijven. Episode Het Octrooi. Episode Het Faillissement. Episode Het Memorandum.
Dit zal de UT in elke huiskamer brengen. Moeder legt het aardappelschilmesje opzij, want Technisch Centrum Oost komt op de buis. Vader pakt snel een pilsje. En de kinderen scharen zich, net uit bad, in pyjama rond de TV. Als dat de techniek geen glamour verschaft en het aantal UT-vooraanmeldingen tot recordhoogte laat stijgen, weten wij het ook niet meer.
Rotzooi
Buitenlanders; rotzooimakers zijn het. Geiten slachten op het balkon, je kent het wel. Vertel Campushuisvesting maar niets. Ze maken een bende van hun flat. Alles moet je voor ze verzorgen. De schoonmaakploeg langssturen, zorgen dat er een wasmachine is. Maar niets voor niets natuurlijk. Wij zijn tenslotte Nederlanders. Buitenlandse studenten betalen ruim honderd gulden per maand meer dan andere huurders van Campushuisvesting. Hebben ze keus? Nou nee. Ze komen aan en krijgen hun dure kamer. De schoonmakers komen langs, de inventaris is compleet. Soms gebeurt het dat zo'n vermaledijde student vindt dat de huur wel erg hoog is. Dan wil zo iemand zomaar ergens anders gaan wonen. Daar is Campushuisvesting niet blij mee. Ze reserveren niet voor niets dertig kamers. Verhuizen is de bedoeling niet.
Waar doet het toch aan denken? Juist, de start van de UT. De lakens werden nog voor je gewassen en keus had je, als student, niet. Moeder universiteit zorgde voor je. Anders werd het een zootje. Nu is de betutteling minder en een zootje wordt het inderdaad wel eens. Bij Nederlanders mag dat kennelijk. Campushuisvesting kan het laatste restje moedergevoelens alleen nog over de buitenlanders uitsmeren. De buitenlandse student als volwassene behandelen, zover is de UT nog niet. Misschien komt het er nog eens van. Het is bij de Nederlanders tenslotte ook gelukt.
